با همچین مادری چ باید کرد

ولی همیشه فکر میکردم مادرم یک فرشته ست ک بهش ظلم شده وقتی ۱۷ سالم بود اومد ک اره بیا بریم با من زندگی کن مادربزرگم اینا مخالف بودن ک حق داشتن

من التماس میکردم ک فقط دوروز مهمون برم گفتن اگ میری برای همیشه ازاینجا برو

دعوای ما بالا گرفت حتی از بابام کتک خوردم اخرش رفتم پیش مامانم اونجا ذات اصلی مادرم رو دیدم همش انگار منو مقصر بدبختیام میدونست و فهمیدم عمدا منو گذاشته رفته بااینکه میتونست منو بزرگ کنه

ولی برعکس شوهرش خیلی ادم خوبی بود همیش ب مامانم میگف حیف این بچه ک تو مادرشی مامانم همش باهام تندی میکرد حتی یبار سر چیز الکی چنان زد زیرچشمم با جاکلیدی ک همون لحظه خون دماغ شدم در عرض چندثانیه ب خودم اومدم دیدم کل لباسام خونیه

ادامه داره

... 

تصمیم داشتم برگردم باز خونه مادربزرگم ولی اونا دیگ منو دوست نداشتن حتی شنیده بودم لباسامو عین ادمی که مرده بین خودشون پخش کرده بودن

ب پدرم زنگ زدم بیاد دنبالم گف بمون همونجا اینجا هیشکی منتظرت نیست ، با ی حقه ای از اون زندان خونه فرار کردم

مامانم بعدازظهرش لراسامو وسایلامو تو کیسه اشغال اومد انداختم پشت در مادربزرگم گف شما راس میگفتین اون یک ادم عقده ای هست من رو حلال کنین همچین بچه ای رو انداختم تو خونه شما ی انگشتر بدل ازش تو دستم بود ، گف به اون دختره بگین انگشتر منو بیاره یادگاره شوهرمه

حتی براش اندازه ی انگشتر بدل ارزش نداشتم

ادامه داره...

عموی کوچیکم گف حق نداری برگردی، رفتم التماس کردم ک ببخشید اینا گف جلوی همه باید بهم بگی گ و ه خوردم

گف دیگ تواین خونه هییچ جایگاهی نداری حتی کتابام یکمی از لباسام رو انداخته بودن گوشه پارکینگ گف حتی حق نداری بیای بالا تو همین پارکینگ میمونی

خودکشی کردم متاسفانه زنده موندم

خدا انگار دلش ب رحم اومد ی پسر خوب سرراهم قرار داد باهاش ازدواج کردم خداروشکر الان خیلیا تو حسرت خونه زندگیم هستن

بعدا فهمیدم شوهر مامانم فوت کرده خیلی ناراحت شدم منه احمق دوباره رفتم پیش مادرم که داغداره بهش دلداری بدم

خیلی طولانیه اونم جلوی همسرم خیلی بد میگشت و انگار میخاست زندگی منو بهم میریزه 

منم الکی بهانه اوردم که شوهرم اجازه نمیده ببینمت قطع ارتباط کردم

ادامه داره..

الانم هرجا میره پشت سرم بد میگه و میگه روزی میاد ب دست و پام میوفته

هعی امان ازاین دل بیچاره

همیشه سعی کردم بهش دوباره فرصت بدم ک یکم بهم محبت مادرانه کنه شاید جبران کنه ولی...

یک بار نتونستم سرش داد بزنم تمااااام سختی هایی ک از بی مادری کشیدم ، تمام حسرتام ، تمام توهین هایی ک ادما بخاطر اون ب من کردن

یکبار نخاستم این حرفا رو بزنم ک مبادا دلش بشکنه

درنهایت فکر میکنم داستان زندگی من مثل افسانه هاست

شما ب همچین مادری چی میگین🫠

عزیزم متاسفم

ولی هیچوقت ارزو نداشته باش جای من باشی

چون من روزایی رو دیدم ک هیچ کس حتی نمیتونه تصور کنه