برای یه حاجتی که داشتم انقد نذرو نیاز کردم و خدارو التماس کردم.نذرای مادی و معنوی کردم از ته دلم وقتی دید چقد محتاجشم نباید حاجتمو روا میکرد؟
میگین صلاح ندونسته ینی چی؟برا همه صلاحه برا من نیست؟
بی خیال نبودم،التماسش کردم با گریه و داد و گلایه التماسشو کردم.اگه بیخیال بودم میگفتم خب تلاشمو نکردم.
حاجتم جوری بود که اصلا از من کاری برنمیومد فقطو فقط دستِ خدا بود.
باورم نمیشه ینی خدا منو دید و حاجتمو نداد
چون سنگدله نشسته بالا بیلاخ نشونمون میده
چه حاجت هایی داشتم که روا نشد و چند سال بعدش خدارو بابتش شکر کردم
منم
ولی گاهی اوقات فکر میکنم شاید صلاحم نبوده
به قول معروف تو مو میبینی و من پیچشه مو
حکایت ما بنده ها و خداست
اره دقیقا چپن هرچی بیشتر تلاش میکنی یعنی این باور و داری که خدا نمیده و هی بابد بیشتر نذر کنی اون تفکر باعث میشه نگیری
اولا خدا طبق ظن بنده اش رفتار می کنه اینو من نمیگم حدیث از امام رضا ع داریم وقتی فکرت اینه من دعا می کنم خدا بهم نمیده همین می شه
دوما خدا گفته دعا کنید اجابت کنم
خوب وقتی دعا می کنی قطعا اجابت می شه
ولی نه اونی که تو فکرته
فقط گذر زمان معلوم می کنه
حاجتت ازدواج هست ؟
