عشق بی پایان
تکیه گاه و ترس از دست دادن
راستش حسرت میخورم به همه ی دخترایی که بابای خوب و مهربون و بااخلاق و مسئولیت پذیر و همه چی تموم دارن🥺🥺🥺
دلتنگی💔اگه پدردارین قدرشوبدونین منکه خیلی دلتنگشم😭
حس غرور
افتخار
پشت گرمی
خدایا زاران بار سکرت بخاطر وجود پدر و مادر
احساس ضعف میکنم🙃
هیچ احساسی نه اینکه بابام وقتی زنده بود بد بود، نه برعکس رابطه ی خوبمون همیشه تو فامیل سرآمد بود.
فقط بعد از چند سال هنوز نمیتونم با از دست دادنش کنار بیام، ترجیح میدم به موضوع یا خاطره هایی که بهش مربوطه فکر نکنم وگرنه دیوونه میشم
حس بد دلم براش میسوزه هنوز درونش یه بچه بی گناه میبینم که خیلی بهش ظلم شد
شرمندگی
کار و کار و کار
برای خودم عشق ومحبت
برای پسرمم قلبم اتیش میگیرم اصلن دوس ندارم کسی پیش پسرم ومن ازباباش بگه!
غریبگی خجالت کشیدن اصن ن بابایی داشتم و دارم و میخام زودتر ع زمین بردارش خدا
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستتاپیک های به روز شده
54 ثانیه پیش
55 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز