شما هم مثل علاقه ای به ازدواج دیگه ندارید وقتی جوون بودم چون شناخت کافی از مردها و کلا ادمها نداشتم دوست داشتم الان نه دوست ندارم
وقتی جوون بودم چون مشکلات خانوادگی مخصوصا بابام زیتد اذیت میکرد فکر میکرد بقیه خوبن فقط بابای من بده
الان که مشکلم حل شده مستقل شدم مغزم باز شده عیبهای مردم رو سریع تر میبینم انالیز میکنم و مبگم من تحمل ندارم
علاقع ای هم به هیچ مردی ندارم چون همه یه حرفی میزنن ادم حرص میخوره
کلا ارتباط با ادمها همینه حرص خوردن روانی شدن براب همین دوست ندارم
ببخشید چجوری مستقل شدی؟
نظرت محترمه، حتی اگر من مخالفم
منم الان که بیشتر میفهمم دیگه ازدواج نمیکنم بنظرم برای ازدواج همون دوره ای هست که خامی و نمیفهمی وقتی میفهمی دیگه ازدواج نمیکنی
هیچدقت ازدواج نکن. هیچوقت
موافقم بات
عالی گفتی منم دقیقا به همین فکر میکنم و میفهمم اونایی ک فکر میکردم اخلاقشون بده ن خوب بوده اخلاق و رفتار بده و ادم بده رو هنوز ندیده بودم
فقط خاک تو سر من که مستقل نشدم که ازدواج نکنم ...
ولی شوهرمم خوبه ناشکریه
ولی تا عاشق نشدی ازدواج نکن همه مردا شکل همن
خیلی باهات موافقم کاش زودتر عقلم میرسید ب این موارد
ببین من هنوز جوونم متاهلم هستم ، قبل ازدواجم مستقل بودم از ۱۸ سالگی ! یعنی میخوام بگم شاید زمانی ازدواج کردم نیاز مبرمی به یک مرد نداشتم ! ذاتا پدرم کاری بهم نداشت راحت میخوردم میخوابیدم ! اما چی باعث شد ازدواج کنم ! با خودم فکر کردم که تا کی میخوام اینجور ادامه بدم ! تا کی کار کنم ، مستقل بمونم ، به فکر قسط و درآمد و خونه و رفت و آمدم باشم ! اصلا توانایی ۲۰ سال اینجور بودن رو دارم ! حالا اگر ۲۰ سال دیگه پشیمون شدم و دیگه نتونستم پدر و مادر پیرم که نمیتونن ، کسی اون موقع هست من بهش تکیه کنم؟
