در به در دنبال خود میگشتم گویی در خلاع گم شده بودم، در اینجا نه راستی است نه چپی نه راهی نه جاده ای، هیچ چیز و هیچ کس نیست؛ حتی ذره نوری برای یافتن آزادی بیرون. هیچ چیز جز صدا ها و ندا های مغزم وجود ندارد، نمیدانم کدام را به گوش سپارم هر کدا چیزی گویند؛ در میان صداها حقیر شدم؛ آنها مرا تحقیر میکنند، گاهی هم سرزنش... هر چه تلاش کردم سکوت برقرار نشد. در هم پیچیده بود؛ تمامی ندا ها باهم در سرم میرقصیدند، نیمی از آن و نیمی از آن صدای دیگر میشنیدم
انتقاد بهش وارد نیست
اره شرح حال ادمیو میگه ک خیلی فکر میکنه و تو ذهنش زندانی شده
زیباست بساررررر زیبااااا😍😍
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز