من خودمم این طورم
حتی نیم ساعت تو اتوبوس و صف نانوایی دوست پیدا میکنم
از صیح تا شب تو خونه با بچه ها سر و صدا دارم
ولی تجربه بهم ثابت کرده با هیچکی حتی مادر،خواهر و همسرم نباید عمیق و صمیمی دوست بشم
این قدر اتفاقات افتاده که فهمیدم دوستی هام و درد و دل هام نباید عمیق باشه.
با خدا حرف میزنم،این قدر حرف می زنم تا خسته بشم
قربونش برم کامل گوش میده و من آروم میشم
خیلی نتیجه دیدم ،اینکه هم دردودل میکنم هم درخواست کمک خیلی آرومم میکنه.
برای شادی هاهم بعد از تعریف و تمجید ،از خدا تشکر میکنم.شکرگذاری واقعا هنر هست
نگاهم به دنیا عوض شده