آدم به مرور آرام میگیرد ،بزرگ میشود ،بالغ میشود و پای اشتباهاتش می ایستد . آن را به گردن دیگران نمی اندازد و دنبال مقصر نمی‌گردد.گذشته را قبول میکند ،نادیده اش نمیگیرد و اجازه میدهد هر چیزی که بوده در همان گذشته بماند..
آدم از یک جایی به بعد میفهمد که از حالا آینده اش را از نو میسازد ،اما به نوعی دیگر میفهمد زندگی موهبت است ،یک غنیمت است ،یک نعمت است و نباید آن را فدای آدم های بی مقدار کرد !
اصلا از یک جایی به بعد حال آدم خودش خوب میشود !🫀🌱
عالی بود♥️
اینها مشخصات یک انسان با بلوغ فکریه
گاهی هم آدما در برابر بلوغ مقاومت میکنن، چون نمیخان با اشتباهاتشون روبرو بشن و قبول کنن که عه! خودمم مقصر بودم!
آنوقت اگر آن اشتباه موجب شده باشه ۸ سال عمرشو جوانیش را ب پای ی آدم پست گذاشته باشه و تمام فرصت های ازدواجش را از دست داده باشه، چی؟
من الان همینجوری ام و حالم خیلیییی بده..احساس میکنم همه زندگیمو باختم و ب آخر خط رسیدم.
خودکشی نمیکنم فقط چون گناهه...
ولی زندگی هم نمیکنم.
فقط،نفس می‌کشم.
