یه تاپیک دیدم بچه رو میخواست بفرست اون رشته خودش میخواست
من از بچگی حق انتخاب لباس نداشتم اونا باید انتخاب میکردن الان سنم رفته بالا مسخرم میکنن میگن تو خریدت طول میکشه نمی تونی انتخاب کنی خوب شما اعتماد به نفس از من گرفتین
حق انتخاب پوشش نداشتم حق هیچ کاری نداشتم الانم اعتماد به نفس ندارم خودشون بهم تیکه میندازن
سر همین موضوع امشب با مامانم دعوا کردم
بعد نشستم به حال خودم گریه کردم
الانم بخاطر گریه میگرنم گرفته
فک کنم کاربره‌الکی میگف این چیزارو
ولی خیلی زورم گرف ازش ایش
منم خوندمش و فکر کنم برای بازدید گرفتن همچین حرفایی رو زده.
من از بچگی خودم تصمیم گرفتم بنظرم همین که راهنمایی کنن کافیه
بعدا ادم بیشتر هم گوش میده
بعد یه مدت بیشتر هم رو حرفاشون دقت میکنه
چون میدونه تو هیچی هیج اجبازی نیس
دخترم هر چیری که تو زندگی خوش حالش کنه میزارم انجام بده هر رشته ای که خودش دلش بخواد من مثل کوه دماوند پشتشم
مث من
انتخاب رشتم با اجبار
لباس به سلیقه مامانم
حق آرایش کردن نداشتم
حتی یه دوره‌ای مجبورم کرده بودن چادر بپوشم
با کلی دعوا و گریه که من خرس گنده شدم اتاق احتیاج دارم که درس بخونم تازه تو ۱۶ سالگی صاحب اتاق شدم اونم به سلیقه مامانم وسایلش خریده و چیده شدن
از نظر اخلاقی و محبت هم که زیر صفر بودن
ازدواج کردم راحت شدم از دست اون همه اجبار الکی
من افسرده شده بودم داروی ضد افسردگی مصرف میکردم
افت تحصیلی شدیدی پیدا کردم یهو از شاگرد اول کلاس بودن رسیدم به کسی که حتی امتحانای کلاسی رو هم نمیتونست بده
خدا سر دشمنمم نیاره
