اتاق که ندارم از وقتی یادم میاد، یه کشو دارم وسیله ریز میز هم گذاشتم توش یا ابجیم میره سرش هی یا مامانم به بهونه کرم برداشتن
مامانم کلا سر وسیله هام هم میره، یهو میبینم بعد چند وقت کلا از یه لباسم خبریش نیست میبینم یه بلایی سرش اورده😐
واقعا خیلی کنترل میکنم خودمو
ولی یه دفتر داشتم یه ذره چیز میز برای خودم نوشته بودم، نیست
حالا خدا میدونه کدومش شون برداشته
خسته شدم از کاراشون واقعا میخوام گریه کنم
اتاق که ندارم جای لباسا و وسایلم هم امنیت نداره هیچ وقت
حریم خصوصی داهل ایران بی معنیه🥴
دلت خوشه من هنوز شوهرنکرده بودم برادرم سابقه گوگلمو چک میکرد ببینه چزسرچ کردم
من وسیله هام بدرد خانوادم نمیخورد
ولی مامانم و داداشم فضول بودن میرفتن فضولی کردن منم تموم در کمد و داور رو قفل میکردم
گاهی درو قفل میکردم میرفتم بیرون
نوشته های خصوصیم هم با خط مخصوص مینوشتم که تا صد سال دیگه هزار نفرو بیارن نمیتونه رمز گشایی کنه
چه فضوله مامانت مادرشوهره منم همینجوری بود
خونه ما هم حریم خصوصی نداریم
بابام میرف تو کشو لباسامو نگاه میکردم ی روز گفتم نکن شاید چیزی باشه تو کشوم گف مگ چیزی داری ی روز رفتم ی عالمه نوار بهداشتی گذاشتم رو لباسام اونم رف ک بگرده کشو رو ک باز کرد دیگ لال شد و نگشت ولی اینا دیگ خواهر و مادرتن نمیشه کاریش کرد جز اینکه بهشون بگی نکنن
