خیلی احساس تنهایی میکنم بااینکه دوست و رفیق زیاد دارم اما دوست داشتم یه خونواده پرجمعیت داشته باشیم خواهر برادرام زیاد باشن اصلا خواهر برادرا به کنار دخترخالهای همسن داشته باشم همیشه هم ارزو داشتم همسر آیندم جمعیتشون زیاد باشه امااا الان پشیمونم چون وقتی جمعیت و صمیمیت و روابط خونوادگی خونواده نامزدمو میبینم ته دلم آه میکشم من چرا کسیو ندارم؟چقد باهم خوبن باهم بیرون میرن همیشه خونه همدیگن یعنی نشده یروز ببینم اینا باهم نباشن یا یه روز یکی تو خونه خودش تنها باشه همه جا دسته جمعی سر وکلشون پیدا میشه من هیچیکیو ندارم دلم خواهر برادر میخواد خونه‌ی شلوغ پر از بچه . بااین خونواده ای که قرار وصلت کنم نه تنها حالم خوب نمیشه بلکه با دیدنشون بیشتریادتنهاییم میفتم و ناراحت میشم عجب غلطی کردم با اون آرزویی ک داشتم .چطور بیخیال شم و از زاویه دیگه ای به موضوع نگاه کنم؟راه حل بدین
تو هم می ری تو جمعشون
تنت راحته
چقدر عجیبید
من اصلا تحمل اون حجم از رفت و امد و وردل هم بودن رو ندارم
و من هم همچنین
دخترمم ده سالشه چند بار گفته مامان تو و بابا مردین من چیکار کنم😂
منی که بابت زیاد رفت و آمد کردن به مرز دیوانگی میرسم . کل زندگیم مختل شده
عزیزم امیدوارم بعدا همین نظرو داشته باشی و تو جمعشون خوش باشی و خوش بگذرونی
خانواده نامزدتون جز دسته محدودی هستن
سایر خانواده های پر جمعیت از چنین رابطه های خوبی خبری نیست
ربطی نداره
من کلا از معاشرت بیش از حد و تا ابن اندازه کنار هم بودن بدم میاد
بی کار نیستیم که
ادم دوس داره استراحت کنه، فیلم ببینه، مطالعه کنه، ورزش کنه
مگه خاله بازیه زندگی که مدام ور دل هم باشیم
اصلا به مرور این روابط حریم خصوصی ادم رو از بین میبره
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
31 ثانیه پیش
34 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز