دوستم از هجده سالگی مهاجرت کرد یه کشور دیگه. اونجا خونه کرایه کرد ، درس میخونه و کلی کار انجام میده .
به کشورهای دیگه هم سفر می‌کنه .
از این سن تنهایی زندگی کردن واقعا سخت نیست ؟!
غبطه میخورم به حالش ، واقعا خوش به حالش که این خانواده رو داره . خانواده ای که اینجوری به دخترشون ارزش دادن و گذاشتن مستقل بشه .
نه مثل خانواده سمی من ... 😐
واقعا داشتن همچین استقلال و خانواده ای چه حسی داره؟
این همه اراده و قوی بودن این دختره از کجا میاد ؟
خانواده خوب پول زیاد
خیلی تو زندگی تاثییر داره
خیر اصلا
مهم ترین حمایت خانواده اش مالی نبوده روانی بوده.خیلی سخته
من هم کسانی رو سراغ دارم بدون حمایت رفتن و الحمدلله خوشبختن
هر کی ی شانسی داشته شانس دوست شما هم اینطور بوده.
تلاش کن ولی مقایسه نکن
شما هم میتونی قطعا حالا مهاجرت نکنی ولی کار و شغل مناسب و ...
منم سمی بودن خانوادم . تلاش زیادی داشتم و موفقم . اما اگر همین تلاشو تو خانواده حامی داشتم چی ؟ مطمعنا خیلی جاهای بالاتری حتی ازین دوستت بودم
کلی بخوای در نظر بگیری ۲ دستن : ۱. دوست داران همیشه فعال باشن ۲. مجبورن و دلیل محکمی دارن ، دسته دوم به نقطه ای رسیدن که فقط خودشونو قهرمان خودشون میبینن
+ بدون کمک خانواده هم میشه موفق شد
اگر کسی از سن کم مستقل بشه بله خانواده باید حامی میبوده اصولا
حالا چه مالی چه معیار های دیگه
خانواده خوب واقعا نود درصد ماجراست
بله صددرصد
بنظرم خانواده موثر هست ولی همه چیز نیست خودت میتونی خیلی کارا انجام بدی
مثلا درس خوندن تو ی دانشگاه تاپ مث شریف و بعد مهاجرت تحصیلی ب آمریکا و درسخوندن توی آکسفورد
یکی از اشناهای ما با اینکه خانواده فقیر داشت و پدرش معتاد بود فارغ التحصیل مهندسی هوافضای آکسفورد هست
اصلاااا ربطی به خانواده نداره، من خانوادم واسه هیچی حمایتم نمیکنن نه درس نه کار نه هیچی.. همه چی رو خودم تنهایی ساختم استقلالمو فقط مدیون خودمم خانوادم کمکم نکردن و نمیکنن
من خواهرم 27 سالشه الان 19 سالگی خودش تنها وقتی قبول شد دانشگاه تهران رفت تهران بعد ی مدتی کارم میکرد کنار درسش خونه گرفت
برادرمم الان 23 سالشه 18 سالگی مهاجرت کرد روسیه اما نه با پشتوانه بابام با پشتوانه خواهرم
من اگر الان خونوادم از نظر روحی پشتم بودن حالم این نبود
میتونستم ایندمو بسازم
