خانمی من تاپیک شما رو یادمه که شوهرت بهت خیانت کرده بود
خیلی خواهرانه بهت میگم اینقدر خودتو اذیت نکن باور کن همه اینها آخرش دامن خودتو میگیره مریضی خطرناکی میگیری دور تر جون چون تحمل این درد خیلی توان میخواد اگه واقعا از شوهرت متنفری و میخوای با زور و جنگ زندگی کنی جدا شو
ولی اگه میخوای زندگی کنی به خاطر بچت حتما برو یه فکری برای خودت و شوهرت بکن که از اول بسازین با هم این جنگ و دعوایی که توش هستین اولین اسیبش به پسرت میرسه و واقعا نه از حضور پدرش و تا مادرش میتونه بهره ببره و چه بسا بهتره جدا بشین تا آرامش داشته باشه خود منم پسر چهار ساله دارم به شدت حساس و آسیب پذیر هستند و متاسفانه همه چالشهای بزرگتر ها رو درک میکنن
شما زن قوی و شجاعی هستی اینکارو با خودت و زندگیت نکن