من با عرب هایی که اصالتا ایرانی هستن ولی تهران زندگی میکنن در ارتباطم ... همینقدر بهت بگم که دقیقا مرد سالارن ... البته نه به اندازه ی عرب های عراق و ...
بعد من خودم ایرانی ام ، میگفتم محاااله با یه عرب ازدواج کنم
بعد سااالها پیش یه خاستگار عرب همینجوری واسم اومد و انقدررر اخلاقش خوب بود که فکر میکردم فرشتست ، بهم همش میگفت چشم هر چی شما بگی ، تو زندگی اول نظر شما رو میپرسم بعد به این فکر میکنم خودم چی میخوام
تو همون برحه مامانم گفت من نمیخوام تو رو به یه عرب بدم ولی من گفتم این با همه فرق داره و قبول کردم
الان که باهاش ازدواج کردم یه اخلاق هایی ازش میبینم که سوپرایز میشم مثلا الان حاملم میگه اسم بچمو میزارم فلان ... میگم خب نظر من چی میشه این وسط ؟ انتخاب اسم باید به سلیقه ی هر دومون باشه ... تو زندگی کلا همینجوره همش میخواد نظزاتشو به من تحمیل کنه یا میگه باید بیای ۱۴ روز شهرستان خونه مامانم بمونی میگم من حاملم نمیتونم باید غذام خاص باشه و ... زیر بار نمیره