مسابقه جدید ایندفعه مصادف شده با.....

نی نی سایت کجا بودی نبودی 😐😐😐😐کم مونده به خاطر تو شوهرم طلاقم بده 😁😁ولی خیلی وقتااا با دوستایی که اینجا داشتم تنهاییمو پرکردم خیلی وقت ها همدردم بودن تو مشکلات و خنده رو لبام اوردن شدن تو این شهر غریب که کسی رو نداشتم با این دوستا هر چند مجازی خوشحال شدم .تولدت مبارک نی نی سایت 

نی نی سایت یعنی یه سایت مادرانه پر از عشق و محبت.  هر وقت تو نت سرچ میکردم ، معمولا نی نی سایت تو سطر اول بود. اینجا برای هر مشکلی یه راه حلی هست . بیشتر چیزهای زندگیم رو اینجا تجربه کردم و پخته تر از قبل شدم. حس خوبی بهش دارم :)

وااااااای کی قرار برنده خوش شانس باشه خوش به حالش

روزهای سختی بود...

باردار بودم...

جنین ناقصی را در وجودم می پروریدم...

زندگی مشترکم عملا از هم پاشیده بود...فقط با فداکاری یک طرفه و بی شایبه ی من ، بی دریافت توجهی از طرف مقابلم، داشت جلو میرفت...پوسته ای ظاهری، به شکل زندگی مشترک ...

تا جایی که به خاطر دارم اولین پست من (یا اولین پست جدی من) در نی نی سایت اینگونه شروع شد... خانم دلشکسته ای (فکر میکنم " لاله " نام داشتند) در رثای سختیِ انتظار فرزند نوشته بود... که "مادر جان کی می آیی تا بهت شیر بدم، برات لالایی بخونم، در آغوش بگیرمت، با بابایی ببریمت بیرون و ..."

و من نوشتم که "من مثل شما منتظر نماندم... من حامله شدم... فرزندی در شکم دارم... ولی به وسعت دنیا غم دارم...پسرِ نازنین من نقص داره، نمیدونم زنده تا آخر بارداری دووم میاره یا نه، نمیدونم میتونم بهش شیر بدم یا نه، نمیدونم میتونم در آغوش بگیرمش یا نه، و بدتر از همه... نمیدونم اگر هم زنده بمونه و شیر بخوره و به آغوش بکشمش، آیا پدری و خانواده ای خواهد بود که با هم ببریمش بیرون..."

و اشک ریختم و درد کشیدم...

کم کم دوستانی پیدا کردم... نه اشتباه گفتم... خیلی زود، دوستانی پیدا کردم... دوستانی با قلب های صاف و شیشه ای... دوستانی مهربان... دوستانی قدیمی، به قدمت پیدایش عشق در این دنیا... عزیزانی که دیگه تقریبا در سایت نیستند... و یا کم میان...

نازنینانی چون " آساره" ، " سولماز مامان پارسا" و خیلی های دیگه که الان از شدت هجوم افکار و یادآوری خاطرات تلخ نمیتونم ذهنم رو متمرکز کنم و اسمشون رو بیارم...آساره ای که برام تاپیک زد " داوودی جان رفته برای زایمان، بیاییم براش دعا کنیم" و دعاهایی که سلسله وار به آسمان رفت ...و چه تلخ و نفس گیر بود اون شب زایمانم و روز زایمانم... آآآآه

فرزندم آسمانی شد...و من نتوانستم فرزندم رو ببوسم، شیر بدم، و در آغوش بکشم...

روزهای سختی بود... و البته الان نیز، هست!

اما به یاری خدا و با همدلی و همراهی دوستان نی نی سایتی ام ، گذشت، و خواهد گذشت...هر چند همراه سختی ها، همیشه نیکی هایی هم هست ؛ و یکی از این نیکی ها، سرمایه عظیم عشق دوستانم در اینجاست...

سالهاست نی نی سایت و دوستان عزیزم در این سایت همراه دائمی من هستند...

سهراب سپهری می گوید :من وضو با تپش پنجره ها می گیرم... و من با نی نی سایت زندگی و سختی هاش رو میگذرونم، با نی نی سایت سر سفره ناهار و شام و افطار می نشینم...مثل یک عضو خانواده... مثل همسری که نیست... فرزندی که نیست... خانواده ای که در کنارم نیستند...

به جرات بی نی نی سایت، تحمل آنچه در این سالها بر من گذشته ، بسیار سخت تر میبود...

و من این همدلی و محبت رو تا انتهای وجود سر می کشم... تا وقتی که ان شاءالله روزهای خوش من از راه برسند و از خوشی ها بگم...

فقط و فقط تجربه..گاهی اوقات بدجوری به دادم رسیدی....

سلام نی نی سایت عزیزم

دوست دارم 

اما.... 

بیشتر چیزایی که این تو میبینم خیانت و جدایی و انرژی منفیه..

اصلا حالم گرفته شد از زن بودنم

ازینکه حرفم ب جایی نمیرسه 

ازینکه تو این کشورم 😑

نی نی سایت تو سالها میمونی اما من نه ..

امیدوارم یه روز هیچ حرفی از دروغ و خیانت و جدایی اینجا زده نشه ..

 تولدتم مبارک 

خیلی با احساس و زیبا نوشتی... 😭امیدوارم خوشبخت و باشی و خوشحال...... حتی تصور اون اتفاقاتی که نوشتی سخته.... 😥

تو بدترین شرایط زندگیم نی نی سایت رو پیدا کردم اینجا دوستام بهم دلگرمی دادن شرایط غربالگری بارداریم دوست دارم همیشه این سایت باشه منم یکی از اعضای این خانواده بزرگ

عزيزم مطمئنم كه ني ني سايت به داشتن كاربري مثل شما به خودش افتخار مي كنه 

ان مع العسر يسرا

سلام. وای شرمنده ام میکنی...

خیلی به من لطف داری.

متشکرم عزیزم... خیلی به دعای خیر شما دوستان احتیاج دارم.

عزیزم.....چه قدر قشنگ نوشتی.....خیلی متاثر شدم....

متشکرم عزیزم... آنچه از دل برآید لاجرم بر دل نشیند...

بچه ها برنده یا برنده ها کی مشخص میشه ؟

😕