یه بچه هشت ساله داره ۴۰ سالشه ..من مطلقه م ۳۱ سالمه بچه ندارم
صددرصد فردا همون بچه زندگیت رو بهم میزنه دیدم که میگم خیلیم دوروبرم دیرم
بله سخته ببین میتونی کنار بیای باهاش یا نه
افتضاحه
فقط سخت نیست
باید بچه رو از نزدیک ببینی ی چند روز نگهش داری ببینی چ جوریه
ولی در کل سخته خب
بستگی به روحیات خودت داره. اگر ادمی هستی که بتونی شرایط رو مدیریت کنی سیاست داشته باشی اقا از نظر اخلاقی و مالی خوب باشه اره.
سخته مگر اینکه 1.سیاست داشته باشی
2. اون بچه رو واقعا دوست داشته باشی
بچش پیش کیه
اگر ظرفیتشو داری بله
اما اینم بدون پدر بچس،در قبالش مسئولیت داره بری تو زندگی بهش گیر بدی چی شد چرا وقت نمیزاری چرا پول میدز
اگر بچه همیشه با مادرش میمونه مشگلی نیس ضمن اینکه خوددتم زود بچه دار بشی....
خودم به شخصه قبول نکردم چون خودمو میشناختم نمیتونستم بپذیرم.حتی به همسرم گفتم با وجود اینهمه علاقه ای که بهت داشتم اگه بچه داشتی قبول نمیکردم
سخته،اگه بچه کوچیک بود درسته سختیا خودش رو داره ولی بهتر بود چون طبق اخلاق خودت تربیتش میکردی و زودتر و بیشتر بهم اخت می‌گرفتین.
مادرش در قید حیات هست؟
نمیشه یه نسخه پیچید برا همه
دختر پسر بودنش مهمه و هم اینکه اگه از اون بچه های گودزیلا باشه که مادرش پدرشم از پسش برنمیان دیگه شما که جای خود داری و خود جنگ میشه
ولی مثلا اگه یه دختر اروم باشه اوکیه
بستگی به حال روان بچه دارد...
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز