خیلی مهمه تجربه هاتون برام
میخام ببینم میتونم تحمل کنم یا نه
اولش سخته اما بعدش عادت میکنی
عاشقش بودی یا چی
چون میخواست منم هم سطح خودش کنه
اولش سخت بود بعدش تنفر شد عادی
اولش حس گنگی داره دنیا، ب پوچی بی هدفی میرسی کم کم راهتو پیدا میکنی، البته تجربه مال خودم نبود مال دوستا آشنا ها
اگه انقد اذیتت کرده باشه که به طلاق فکر کنی یعنی به آخرش رسیدی که تصمیم گرفتی کنار بزاری و خب اون دوست داشتنه رفته بخاطر اون اذیتا
نه عالیه عالییییی من که خیلی راضیم
تو این چندسال حتی یبارم به ذهنم نیومده یا دلتنگش نشدم اصلا تا گاهی کسی یاد آوری نکنه یادم نمیفته
بااین حال که من بعد طلاقم از سمت خانواده طرد شدم
بدون هیچ حمایت مالی و عاطفی ای
ولی خب رو پای خودم وایستادم
چون جایی و نداشتم دوسال خیلی سختی کشیدم پرستاری پیرزن پوشکی و انجام می‌دادم چون سرپناهی نداشتم ولی بازم راضی بودم آرامش داشتم
بعد چهارسال خداروشکر وضع زندگیم خیلی بهتره الحمدالله
نه خداروشکر بچه نداشتم
نه واقعا به تنها چیزی که فک نمیکنم ازدواجه
من دخالتی نمیکنم ولی اگه فقط سر بچست با سرنوشتت بازی نکن هرچی باشه ازاین که پدر بالاسرش نباشه همون پدر خیلی بهتره یا خدایی نکرده طلاق بگیری یه ناپدری بیاد بالاسرش اونم تازه مردان متوقع خانوم و با بچه قبول کنن یا نه حقایق تلخ جامعس به همه جهت فک کن گلم
همین که از جهت شما سیراب محبت بشه کافیه
بقیشم خودتون و اینجور قانع کن که شرایط جامعه خیلی سخته و مردا واقعا توفشارن
مطلقه بودنم خیلی اذیت ها داره فک نکن دنیای ما گل و بلبله خواهر عزیزم
بعدشم شما داری الان ایندتو فدای بچت میکنی ولی همون بچه بزرگ بشه بگی بخاطر تو فلان کارو کردم یکلمه رگ برمیگرده میخواستی نکنی بمن چه مگه من گفتم
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
5 ثانیه پیش
7 ثانیه پیش
7 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز