سلام.بنظرتون کسی که تو جوونی جدا شده باشه و همزمان برای رشد خودش در حال تلاشه،تحصیل کنه،و رشته ایی رو بخونه که در آینده بازار کار داره،از نظر ظاهری زیبا باشه و اینو از همه بشنوه،
اینکه ملاکش برای ازدواج مردی باشه که شغل رسمی داشته باشه و از نظر ظاهری هم اوکی باشه،جدا هم شده باشه مشکلی نداره ولی بچه نداشته باشه چون خانم هم بچه نداره،چیزه زیادیه؟یا چون جدا شده اس باید به کم قانع باشه و با فرد بیکار و بدون تحصیلات ازدواج کنه؟لطفا منصفانه و بدون زخم زبون نظر بدین
نه کاملن معقوله خواستت
متاسفانه ذهنیت یسریا عهد قجر مونده
نظری ندادن اما دیدم سطح تحصیلات و شغل خانم از آقا بهتره ولی خوشبختند
ببخشیدددددد؟؟؟؟جدا شدن از کی تا حالا عیب و نقص ب حساب میاد دختر خوب؟؟
فدای سرت که جدا شدی
جدا شدی چون قسمتت اون شخص نبوده
و قراره نیست که دوبار یه اشتباه و تکرار کنی مگه نه؟؟
با عقل و دلت پیش برو و هرکاری که دوست داری انجام بده
یکبار ازت سواستفاده کردن
دفعه دوم دهن همشونو سرویس کن و به هیچکس حق دخالت نده
تو خودت یه انسان کامل و فهمیده هستی و قطعاااا بهترینا حق توعه عزیزدلم
پسری ک بیکار و علاف رو حتی معتاد هام گردن نمیگیرن اونوقت تو میخوای گردن بگیری!!
و اگه واقعا دوست داری کسی با اون مشخصاتی که خودت گفتی سمتت بیاد چ مطلقه و یا چ مجرد صبر داشته باش تا زمان مناسبش سر برسه
درسته که زندگی کوتاهه ولی این به این معنی نیست که ما باید راجب همه ی تصمیمات و انتخاب هامون عجله کنیم
توکل کن به خدا و صبر داشته باش.
این اطرافیان وخانواده ام هستن که میگن ب کم قانع باشه و داری معیار هایی رو وضع میکنی ک در جایگاهی ک داری نیس،درصورتیکه من همه چیو برابر خاستم ،حتی جدا شده هم مشکلی ندارم از نظر ظاهری و شغلی و تحصیلات هم کامل در سطح خودم خاستم.اما اینا روز ب روز منو بیشتر میشکنن احساس حقارت و ناامیدی میکنم حس میکنم هیچ وقت با کسی ک میخام قرار نیس ازدواج کنم
شدیدا دلم میخاد با کسی ک معیار هام رو داره ازدواج کنم،از یه طرف بخاطر این جدایی احساس میکنم هیچ وقت قرار نیست این آدم بیاد،چون دارم میبینم آدمایی میان سر راهم ک ملاک هامو ندارن و مادرم اصرار داره ک چون جدا شدی باید ب کمتر قانع شی..
مرسی از نظرت عزیزم
