؟ چه بلاهایی سرتون اوردن؟ من که راضی نیستم ازشون خیلی خل بودن
همه دارن بابا
هر چی باشه اونا خانوادتن چرا باید بهشون بگی خل؟!
خودم بخصوص مادرم انگار سربازی بودیم انقدر سختگیر بود واصلا هم ذره ایی تشویق ولطافت حتی باوجود پیشرفت تودرس یاهرچی توش نمیدیدیم میگف کارمهمی نکردی وباعث کمالگرایی درمن شد اصلا نمیخام همچین مادری برای بچم باشم خیلی باخودم درجنگم برای تغییر
من پدر و مادرم بد نبودن
یک دوستی داشتیم مادرش عین شمر بود انقدر این و اذیت میکردن مدرسه نمیزاشتن بیاد داداشاشو مینداخت به جونش یک ریز به این تهمت میزدن این ۶ سالش بود مامانش قاشق داغ کرده بود رو دستش یک ادم خیلی مریضی بود دلیل دشمنیشم با این بدبخت این بود که می گفت تو نحسی وقتی بدنیا اومدی اول شوهرمو گرفتی بعدم پدرمو چشماش سبز خوشگل بود انقدر مامانش بهش گفته بود چشمات روباست فتنگی از چشمات نیاد به کسی نگاه نمیکرد کلاس نهمم بود شوهرش دادن
ببینید دوست عزیز این فرهنگ غلط ماست که جاافتاده چون پدر ومادر هستن باید سکوت کرد قدیسه که نیستن وقتی اشتباهات فاحش دارن چرا نباید گفته بشه حالا یکی دوتاحرف پشت سر مشکل بزرگی هست یا رفتار متشنجی که خودشون در بچه ایجاد کردن هر شخصی خودش به مرور تعیین میکنه قابل احترام هست یانه البته منظورم راجب اشتباهات بزرگ
من مادرم مشکلی که داره این هست که همه کارارو رو دوش من میندازه و خودش کاری نمیکنه فقط میگه اینکارو بکن اونکارو نکن
همه مسوولیتها رو دوش منه از همون بچگیم
و
خب نه ولی همیشه میگه من زرنگ و اینکار کردم اونکارو کردم و.... ادعاش نشه لااقل.... با اونهمه خل بازی که در اورده بعد منو همیشه مقصر میدونه که تو مقصری و اینمار باید میکردی اونکارو باید میکردی میگم مادر من مگه من چند سالم بوده که اینهمه فکر و تجربه داشته باشم
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
56 ثانیه پیش
56 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز