خانوما من ۱۷ سالمه چن وقت پیش عضو شدم ولی از فضاش خوشم نیومد الان سوال داشتم ممنون میشم خواهرانه راهنماییم کنین
من چن ماه پیشم میخواستم برم پیش روانشناس ولی منصرف شدم با خودم گفتم نرم بهتره درگیره دارو و ایناش نشم بدتر بشه قبلانم اینطوری بودم ولی الان بدتر شده هیچ هدفی برا ایندم ندارم کلا بی هدف بی دلیل دارم به زندگیم ادامه میدم هیچ امیدی ندارم گاهی حوصلخ م سر میره ولی حوصله بیرون رفتنو جمع فامیلی رو ندارم حس میکنم خیلی تنهام کسی درکم نمیکنه از خونوادم دور شدم بل دوستام ک خیلی میونم خوب بود قطع ارتباط کردم بخاطر یه دلایلی
مدام از همه چی شکایت میکنم تو این مدت آسیب زیاد ی دیدم حتی خونوادمم کنارم نبودن پنج ماه پیش با یه پسری وارد رابطه شدم ک زیاد طول نکشید کات کردیم اونم خیللی بهم آسیب زد اما من بعد پنج ماهم هنوز تو فکرشم ینی بعد اونم حس کردم نابود شدم
احساس میکنم هیچ چیزی خوشحالم نمیکنه
ینی حتی برا روز تولدمم هیچ ذوقی ندارم
خونوادم محبتی بهم نکردن معنی محبت فقط تو خرج کردن براشون خلاصه میشه
بابام برگشت بهم گفت بچه بودی بردمت دکتر چ میدونم ناراحت شدم اسم اینو محبت میزارن !فقط
کلا از پدرم دور شدم یه هفتس باهاش یه کلمه حرف نزدم ینی ازش متنفرم وقتی از خونه میزنه بیرون آرامش میگیرم رفتار و حرفاش اعصاب آدمو داغون میکنه
به شدت عصبیم تو اوج عصبانیتم گریه م گرفت چندین بار حتی وقتی این حرفا رو میزنم گریه م میگیره چن وقت پیشم با تیغ خود زنی کردم ک زیاد جدی نبود جرئتشو نداشتم نمیدونم برم پیش روانشناس یا نه ب خاطر دارو هاش و.. از طرفیم هنوز ۱۷ سالمه شاید بعدها بدتر شه
انقدر زندگی کردن برام بی معنی شده که دوس دارم بمیرم ولی از مرگم میترسم وقتیم که دارم حرف میزنم گریه م میگیره یه مدت اصلا شبا خواب نداشتم قرص خواب ملاتونین ۱ مصرف میکردم ولی الان بهترم داروهاش چطوریه ینی ممکنه دارو بده چیکار کنم ؟
