میتونید خواهر من
شما هم میتونید مثل من بشید و فقط بخندید و حتی بهتر از من، من که کسی نیستم
چطور؟ تو روایت هست مومن مثل کوه استواره
مومن یعنی کسی که کافر نیست و به خدا و اصول دین اعتقاد داره.
پس چطورش مشخص شد
هرچی این اعتقاده محکم تر و یقینی تر بشه، به دنبالش محکم بودن قلب و روحیهه میاد
ناامیدی از هرکسی و هرچیزی غیر خدا میاد. و امید فراوان به خدا میاد
شجاعت میاد، نترسیدن از هرکسی و هر چیزی غیر از خدا میاد
دیگه آدم کسی رو بزرگ نمیبینه جز خدا
باور میکنه کل عالم هستی که مخلوقات خداییم، فقط اسباب و وسیله ایم همین. همه کاره فقط و فقط خداست
و اعتماد به خدا نباید شرطی باشه، وابسته به هیچ چیزی نباید باشه
اینکه تو ذهنمون اینطور بگیم که من به خدا اعتماد دارم و میدونم که فلان چیزی که میخوام قطعا میشه. این اشتباهه
کی جز خدا میدونه چی میشه؟ کی جز خدا میدونه چی برامون خوبه؟ اینجوری شرطی کردن باعث ناامیدی میشه
اعتماد به خدا یعنی اینکه من همه خواسته هامو بسپرم به خدا، باور کنم اگه اونطور که میخوام خیره برام پس خدا دریغ نمیکنه، اگه خیر من تو چیز دیگه ای باشه بازم راضی باشم و تسلیم
تسلیم بی چون و چرا
اونوقته که دیگه کسی و چیزی رو جز خدا بزرگ نمیبینم
تصور نمیکنم اگه فلانی نباشه یا فلان اتفاق نیوفته میمیرم
آرامشم وابسته به هیچ چیز دیگه جز حضور خدا تو زندگیم نمیشه
پس ما باید یه ارتباط صمیمی و خاص با خدا و خانواده آسمانیمون اهل بیت(ع) داشته باشیم. این ارتباط باعث رهایی از زمین و رو کردن به آسمون میشه
نماز اول وقت بعدشم زیارت عاشورا اثر خودشون رو نشون میدن تو روح و قلب ما پس خیلی جدی باید گرفته بشه
ان شاالله عاقبت بخیر بشید حاجتتون براورده به خیر بشه