دوستان من ۲۶ سالمه بعد شخصیتم جوریه که دوست دارم اگه از دستم کمکی برمیاد برای کسی انجام بدم سعی میکنم همیشه خوش رفتار باشم سعی میکنم مهربون باشم ، همه ی تلاشم اینه که کسی رو ناراحت نکنم
بعد الان یه مدته که خیلیا وقتی من رو میبینن میگن تو بهتره به یه مشاور مراجعه کنی
ینی اصلا خیلیا این حرف رو بهم زدن و این موضوع بدجور اعصابم رو ریخته بهم
اخه من اصلا نکته ی خیلی بدی درون خودم نمیبینم که بگم اونقدر شدیده که دیگران همش این حرفهارو بهم بزنن
مثلا یکم استرسی هستم
اما دیگران همش میگن تو بیماری و حالت خیلی خرابه
مثلا برادرم هر چند وقت یبار اینو میگه
پدرم میگه
الان چند شب پیشا یه مهمونی برامون اومده بود که به مادرم گفت من یه دکتر بهتون معرفی میکنم حتما سمیرا رو ( اسم منه ) ببرین پیشش
نمیدونم واقعا چرا همه یه همچین نظری نمیدن
اصلا هیچکس یه ذره هم منو قبول نداره
بخدا نمیدونم چرا زندگیم به یه همچین جایی رسیده
شما تاحالا همچین تجربه ای داشتید؟
اصلا خیلی حالم بده بخدا
