مینویسم آرزومو
تا شاید اونروز بیامو بخونمو
اشک بریزمو
قلبم از خوشی تند بزنه:)
شاید که نه شاید برام بی معنیه حالا دیگه
حتما باید تند بزنه:))
میرمو برا اونروز میجنگم و زخمی برگردم شاید
ولی پرچم به دست میام؛
پرچمه آرزمو
میبرم بالا و
برمیگردم آرامش قلبمو باهاتون تقسیم میکنم:)
اینجا کساییو پیدا کردم
که تو واقعیت هیچوقت حتی شبیهشونو نداشتم
مرسی که بودین
مرسی که هستین
همیشه ی گوشه از قلبمو براتون کنار گذاشتم
همیشه...!
دعا کنید برام
دعا کنید که زندگیم بستس به
قبولیه دندان پزشکیه دانشگاه تهران🙂✨🦋
بماند به اخرین یادگار از 403
16 آذر.
