آنژیوگرافی چیست؟
آنژیوگرافی یکی از پرکاربردترین روشها در تشخیص و درمان بیماریهای قلبی، مغزی و عروقی است.
پزشکان از طریق آنژیوگرافی میتوانند عروق را به طور کامل معاینه کنند و عروقی که تنگ و یا مسدود شدهاند را شناسایی کنند.
آنها همچنین میتوانند انسداد رگها را با استفاده از بالن یا استنت برطرف کنند. با این کار بیمار دیگر نیازی به جراحی باز نخواهد داشت.
روش انجام آنژیوگرافی پیچیده نیست و به زمان زیادی هم نیاز ندارد. در ادامه به نحوه انجام این عمل و مزایا و معایب آن میپردازیم.
آنژیوگرافی چگونه انجام میشود؟
در عمل آنژیوگرافی از لولهای به نام “کاتتر” استفاده میشود. این لوله از طریق شریان کشاله ران یا شریان دست وارد بدن میشود. علت انتخاب این محلها وجود سرخرگهای اصلی در مچ دست و کشاله ران است. پزشک پس از ایجاد برش کوچکی در یکی از این قسمتها، کاتتر را وارد بدن میکند.
کاتتر وارد این شریان شده و به سمت قلب، مغز یا هر قسمت دیگری که نیاز باشد هدایت میشود.
سپس ماده حاجب (کنتراست) از طریق کاتتر وارد رگها میشود. ماده حاجب کمک میکند رگها در اشعه ایکس با وضوح بیشتری دیده شوند.
پزشک با توجه به نتیجه آنژیوگرافی قلب تشخیص قطعی میدهد. در بعضی موارد از طریق آنژیوگرافی بیمار درمان میشود. برای مثال در صورت مشاهده انسداد در رگها، از استنت یا بالن استفاده میشود.
بالن قطعه منعطفی است که از طریق کاتتر وارد بدن میشود. در محل گرفتگی بالن شروع به باز و بسته شدن میکند. با این کار چربیهای موجود در رگ فشرده میشوند و مسیر عبور خون باز میشود.
گاهی اوقات امکان انسداد دوباره رگها وجود دارد. در این صورت پزشکان برای باز کردن رگ از استنت استفاده میکنند.
استنت قطعه توری مانند و بسیار ظریفی است که با استفاده از کاتتر در رگ قرار میگیرد. پس از این که مسیر رگ با استفاده از بالن باز شد، استنت در رگ قرار داده میشود. این قطعه خمیده شکل دیواره رگ را نگه میدارد و اجازه نمیدهد انسداد ایجاد شود.
در مواردی که پزشک تشخیص دهد بیماری از طریق آنژیوگرافی درمان نمیشود، عمل جراحی باز تجویز میشود.