تو حرفهام سوتی میدم هزار بار به خودم میگم ساکت شو خفه شو ولی تو موقعیتش دوباره حرف بیخود میزنم.
اگه یکی یه چیزی خریده باشه که زشت باشه من میگم زشته یا ایراد میگیرم. از روی محبتم دوست دارم به مردم حقیقتو بگم که اون وسیله رو استفاده نکنن آبروشون بره. یا مثلا یکی لبشو ژل زده باشه و عین پیراشکی باشه زشت شده باشه من دلم میسوزه بهش میگم نزن بدون ژل بهتری یا تو مدل مو و چیزهای دیگه نظر میدم.
مردمم بدشون میاد منم تصمیم دارم نگم.اصلا بجهنم بذار ابروهاش تابه تا باشه به من چه؟
ولی یادم‌میره باز دهنمو باز میکنم. اما بقیه مزدم تعریف دروغکی میدن و همه دوسشون دارن.
