احساساتت رو نسبت به خودت تغییر بده خیلییییی جوابه وظیفه تو نیست این کارا خیلی زیاد بهشون لطف کردی وظیفت شده منم اینطوری بودم حتی اوایل تیکه هم مینداختن ولی به پشمم هم نگرفتم الان خودشون درست شدن حدشونو میدونن اولین کسی که به تو احترام میزاره خودتی گلم
فرار رو به جلو بهترین گزینه است مثلا به شوهرت بگو مامان اینا چرا نمیان خونمون دلمون براشون تنگ میشه کاش اونا هم بیان یه جوری که تو مغز شوهرت حک بشه اولش شاید بگه خوب تو برو ولی یه مدت اینطوری بگی رو نا خود آگاهش تاثیر میذاره اونا رو مقصر میدونه مثلا بگو دلم از مامان گرفته مریض شدم یه بارم حالمو نمیپرسه واکنشش منفی هم بود با سیاست و با دلگیری بگو نگه از کینه هست مثلا وقتی میگی صورتتو ناراحت نشون بده بدونه دلگیری نه اعصبانی
من اصلا طرز فکر اونا برام مهم نیس چون اونا انسانیتشون رو خیلی وقته نشونم دادن در چ حده
فامیلاشون ولی خیلی محترمن خیلی هوامو دارن و بهم احترام میزارن من فقط ب خاطر اونا کارکردم ن مادرشوهرم
اصلا برام مهم نیس ک حالمو نپرسیدن
فقط رفتاره شوهرم میسوزونتم
توام همونا رو بگو توجیه کن خودتو فقط فرار رو به جلو بکن کاری کن عذاب وجدان بگیره باهاش بازی کن سعی کن بهش سواری ندی مردا عاشق زنای اینجوری ان زنی که باهاشون بازی کنه خرشون کنه مردا زود خر میشن با یه لباس باز و جذب میتونی خرش کنی صداتو لوند و جذاب کن پیشش جوری که فقط تو تو فکرش باشی قلق تورو فهمیده فکر میکنم تو از اونایی هستی که وقتی بهت میگن چرا نرفتی ازت ناراحتن عذاب وجدان میگیری
صبح ک بهش اونجوری گفتم با ناراحتی رفتم خونه(بیرون بودیم)نیم ساعت بعد زنگ زد گفتم من تو این یه هفته یبار گلایه نکردم چرا خونوادت حالمو نمیپرسن اونوقت تو بازم به فکر احترام گذاشتن به اونایی گفت نه بخدا شوخی کردم(دروغ میگف دیده ناراحت شدم و حق بامنه این حرفو زد)
الانم مادرشوهرم زنگ زد مثلا حالمو بپرسه گف من نمیدونستم مریضی تازه فلانی(شوهرم)بهم گف😏
دقیقا مشکلم اینه بلد نیستم خرش کنم…متاسفانه اصلا اهل لوس بازی و این چیزا نیستم انقد از اول هرکاری کردم مسخرم کرد یا یبار دهن به تعریف باز نکرد کلا شور و ذوقم رو از دست دادم باید بیشتر رو این موضوع کار کنم(حتی به خاطر خودم)
نه اتفاقا عذاب وجدان نمیگیرم از این میسوزم ک چرا هرکاری میکنم به چشم نمیاد و باز من اونی میشم که مقصره و وظیفشه همیشه پا پیش بزاره و احترام بزاره
نمیدونم چیکار کنم🥲همه اینو بهم میگن اما نمیدونم دقیقا چیکار کنم ک بکشونمش سمت خودم
نه دیگه مثل سابق بهشون سواری نمیدم قبلنا دم به دیقه انتظار داشتن به کاراشون برسم الان خیلی راحت میگم وقتشو ندارم ببخشید
چون تو یه ساختمونیم انگار شوهرمو دید میزنن همینکه از بیرون میاد اینا درو باز میکنن به بهونه های مختلف میکشوننش خونشون(وگرنه تنهایی فقط کارش افتادنی میره)
