از اینکه شوهرم پسر محبوب خانوادست متنفرم

همه چیز مگه مادی هست ؟چه بسا شما باهم خوش تر باشید ،بچه هاتون عاقبت به خیر باشن ،برکت مال شما بیشتر باشد ولذت آن را بهتر ببرید .

دخترا موقع ازدواج بپرسید پسر محبوب خانوادست یا نه

من آدم مذهبی نیستم

خیلی هم این شرایط اذیتم میکنه

اما واقعا دعای پدر و مادرش رو تو زندگیم میبینم

از صدتا طلا و ماشین بارزش تره

آخخخخخخخخخخ

چقد منی

انقدددد بدم میاد 

قشنگ سوارمون شدن و هی میکنن!

بدون رو در وایسی با خونواده اش صحبت کن بگو وفتی زندگی پسرتون جدا شده و خونواده تشکیل داده اول باید نیازای منو برطرف بکنه بعد اگر جفتمون مایل بودیم به شما 

تا میتونی به بهونه های مختلف از شوهرت پول بگیر یا قرعه کشی بنویس بزارش تهت فشار

وای دقیقا منم یه موقع می‌خواستیم فرش عوض کنیم خواهر شوهرم نامزد کرد نتونست عوض کنه داد به اونا جهیزیه جمع کنن

پس چرا ما باهم خوش نیستیم اگه دعای خیر مادر پشتشه! 

همونطور که همه چیز مادی نیست ، خیلی چیزام معنوی نیست!

اصلا بحث سر مادی و معنوی مگه؟؟

بحث سر به دوش کشیدن نابجای یک مسئولیته

ببین برای همسرت قسط ووام درسن کن تا پولی نمونه 

شوهرمن اول زندگی همین بود ولخرجی های الکی بقیه هم سوارش 

کم کم قسط ووام و.....دیگه پولی نمی موند بخواد ببخشه کم کم خودش یادگرفت قسط دادن ووامدگرفتن

الانم وام داریم اما مثل قبل نه دیگه 

زندگی مون در حدمتوسطه و ....

دیگه بهش سخت نمیگیرم الان باز یکسری ولخرحی ها و....را داره 

چرا نابجا یعنی وقتی فرزندی بزرگ شد باید دور پدر ومادرش را خط بکشد ؟ 

دعای پدر ومادر همیشه به درد زندگی بچه اش میخورد ،نه تنها خودش بلکه نسلش هم از اون دعا بهره مند میشه .بعد ما خیلی چیزها خبر نداریم ،ممکنه یک مرگ زود رس بواسطه دعا برداشته میشه ،یه خطر بزرگ دفع میشه ،یک انحراف از بین میره ،مشکل از اونجا شروع میشه که ما خودمون رو ذی حق میدونیم وهرچه هم داریم فکر می‌کنیم فقط خودمون توش دخیل بودیم .

نابجا چون از بین چند فرزند که همگی دستشون به دهنشون میرسه فقط همسرای ما باید گردن بگیرن همه چیو 

نابجا چون وقتی ما پول میخوایم نیست واسه اونا هست 

نابجا چون همون اندک تایم مارو هم میره با اونا میگذرونه صرف کارای اونا میکنه 

نابجا چون وقتی ما تو خونه کمک میخوایم ازشون نمیکنن،بعد کارای ریز و درشت اونارو انجام میدن 

بازم بگم؟؟

مشکل از رسیدگی کردن نیست ، از عدم برقراری تعادله که مارو به زبون میاره

اخه بعضیا هرچقدم خوبی میکنن با دستشون نمک نداره،انگاروظیفه اس