من آرزومه یه رستوران بزنم
با صندلیای چوبی که حتی توی پیاده رو ام پر کرده
با تم کرم و سبز و خاکستریش
با گلای پیچک دور تا دور سقفش
با رشته خوشکارایی که توی منو +چای گزاشتم
برای ذوق از ته دلم برای موفقیتم
برای یه نفس عمیق و از ته دل برا رسیدن به ارزوم
برای اینکه مامانم خوشحال بشه
و من دیگه رئیس خودم باشم
خودم باشم و خودم با وجودی پر از پاکی بدون ذره ای حس قضاوت کردن یا نفرت یا حسادت به کسی
یه ملیکا واقعی
خود خود من🤍✨
ارزوم