من ۲۷ سالمه راه هایی که تو داری میری من خیلی وقته آسفالت کردم
تهش به این نتیجه رسیدم که هیچ منفعتی برام نداره
تنها چیزی که از این کارا برات میمونه اینه که تنوع طلب میشی
بذار بگم چطوری
از شدت ناراحتی ناخواسته میری یکی رو جایگزین میکنی که بتونی اونو فراموش کنی ، دوباره بعد از مدتی اون دلتو میزنه و کات میکنی دوباره میری تو رابطه و همچنان ادامه پیدا میکنه
این باعث میشه تو زندگی مشترک هم نتونی پایبند باشی
الان داغی متوجه نمیشی ولی به عنوان یه تراپیست بهت میگم ادامه نده
تو اسرع وقت حتماً برو پیش یه تراپیست خوب
ببین همین که بزرگت کردن و تو الان میتونی راه بری حرف بزنی بخندی خودش خیلیه
از اینجا به بعد دیگه خودتی و خودت
هیچکس به غیر از خودت نمیتونه کمکت کنه هیچکس
یاد بگیر از هیچکس انتظار نداشته باشی
ما نمیتونیم آدما و خصلت هاشونو عوض کنیم اونام اونجوری هستن
قرار نیست دنیا همیشه اونجوری که ما میخواییم بچرخه ، یه بارم برعکس میچرخه ، سعی کن روح و روانتو سالم نگه داری راه درازی داری اگه از الان هر کس و ناکسی بخواد بیاد یدونه ضربه بهش بزنه ۳۰ سالت نشده تمام حس و حال و حوصله و توانت از بین میره و اعتمادت نسبت به همه ی دخترا سلب میشه و به خودت میای میبینی از پنجره تیمارستان به دوردست ها داری نگاه میکنی
اینو منی میگم که آدمایی رو دیدم که حتی کلمه ی تیمارستان براشون شوخی بود
شاید الان با خودت بگی اینو نگاه بخاطر دوتا چت ببین چه چرت و پرتایی میگه که البته حق داری چون تو نوک دماغتو میبینی اما من آینده رو میبینم
امیدوارم مشکلتون حل بشه
