راهیه که خداوند برای ارتباط با نورش قرار داده!
چیزی که باعث میشه برای چند دقیقه در روز بتونم نزدیک تر بشم.
نماز یا هر عمل عبادی دیگه ای نیاز به باور قلبی و معرفت داره.
وقتی با باور و معرفت و محبت عملی رو انجام بدی ارزش داره.
وگرنه صرف خم و راست شدن بدون باور هیچ ارزشی نداره.
و اینجاست که وقتی اون نور به قلبت بتابه، دیگه سختی برات معنی نداره! تماماً محبت خداوند رو میبینی.
به قول بزگرواری:«درگیر ازدیاد اعمال نباشید! نمیخواد کلی عمل مستحبی انجام بدی و همه به زور! خسته میشی. آهسته ولی پیوسته پیش برو. شده صرفا از واجباتت شروع کن. ولی پایبند باش. باور داشته باش. خوندن انواع و اقسام دعاهای لفظی بدون ایمان و باور قلبی به هیچ دردی نمیخوره…»