بعد 40 سالگی دیگه حرف دیگران برام اهمیت نداره که پشت سرم چی بگن یا چی نگن فقط برا دل خودم زندگی میکنم
اگه به عقب برمیگشتم بیشتر به خودم اهمیت میدادم کمتر خودمو فدای دیگران میکردم
نه خوب من همیشه حواسم و سلامتی بوده
فقط از ۳۸ یهو بعد سالها وزنم بالا رفت برمیگشتم شاید ورزش میکردم
الان نمیرسم متاسفانه
ولی ورزش واجبه
البته کرم مراقبت پوستی بیشتر استفاده میکردم
برای دستم همینطور
اول اینکه چقدر خوبه که این سوال رو الان از خودت پرسیدی.🌷
حتما ضدآفتاب بزن و آبرسان و مرطوب کننده رو جدی بگیر.
ورزش حداقل دو روز در هفته داشته باش
تغذیه سالم داشته باش. آب کافی و میوه و سبزی کافی بخور
روی خودت و اهدافت تمرکز کن.. قدر خودت رو بدون
به حرف و حدیث دیگران توجه نکن.. رو خودت تمرکز کن .خیلی مهم.
از جوانی ات در حد تعادل لذت ببر.. لباس های رنگی که دوست داری تفریح منظم و ...
به نظر من ۴۵ ساله اینها مهمترین چیزهای بودند که من تا حدودی ازشون غافل بودم و نتیجه اش رو دیدم.
میدونی عزیزم مادر خود من بعضی نکات رو رعایت نمیکرد و اثرش رو تو جسم و روحش کامل میبینم،
اصلا مراقب خورد و خوراکش نبود و اضافه وزن داشت باعث شد تو چهل و چهار سالگی ارتروز بگیره،
درسته وزنش رو بعدها کم کرد ولی موستش خیلی خراب شد،
همیشه غصه خور بود و هیچی رو بی خیال نمیشد و اوناییکه بی خیالی طی میکردن رو شماتت میکرد،فک میکرد خودش خیلی کار خولی انجام میده از کاه کوه میسازه، روحیش رو داغون کرد
اینا برام درس عبرت شدن
من خودم ده سال پیش اشتباهاتی داشتم
دوس دارم سالها بعد کاش گقتنم گمتر باشه برا همین از تجربه های دیگران میخوام استفاده کنم و رو زندگی ادمایی که اوکی ان دقت میکنم تا نکاتشونو بگیرم
اره غصه خور بودن
موندن روی یه اتفاق بد زندگی و ول نکردنش،طوریکه ضربه اون اتفاقو چند برابر کرد،
درس نگرفتن از اتفاقات،
هیجانی رفتار کردن و به عاقبت کار فک نکردن،
توجه نکردن ب اقتضای سن بچه ها و گیر الکی دادن،
فوکوز کردن ب اتفاقات بد زندگی و ناشکری های زیاد،
اولویت رو دیگران گذاشتن،افرادی غیر از اعضای خانواده یه جورایی مهر طلب بودن،
راستی درباره تغذیه هم سعی دارم قندهای ناسالم و مصرف نمک رو مراعات کنم،مصرف اب رو بالا ببرم،ولی هنوز هم تو مصرف میوه و سبزی و کم کردن روغن مشکل دارم
