اکثر تک فرزندارو دیدم همشون خانوادشون براشون همه کار میکنن حمایتشون میکنن تو هرکاری مرفه هستن
ولی من همش تو سختی محدودیتم خیلی ناراحتم میکنه این وضع افسردگی حاد دارم
ی زندگی بخور نمیر داریم اونم همش بخاطر بی عرضگی بابامه چون درست کار نمیکنه همش خونه میخوابه یا ی پولی میاد چند روز میره رفیق بازی جواب گوشیم نمیده ما اول زندگیمون خوب بود بچگی خوبی داشتم بابام انقد رفیق بازی کرد بدبخت شدیم من همش باهاش جنگ دارم الانم خیلی وقته باهاش قهرم مامانمم خانواده حمایت گری نداره ک برگرده
اونایی ک چنتا بچن وضعیتشون از من تک بهتره
از هیچ نظری تامین نیستم ن مالی نه روحی
(حالا نگید برو کار کن مستقل شو نمیتونم شرایطشو ندارم)
