آرایشگر من ۴۵ سالگی ازدواج کرد دیروز عقدش بود روحیه اشم هالی خدایی من تا اون سن مجرد میموندم افسرده حاد میشدم یعنی تارک دنیا چون ۲۸ سالگی ازدواج کردم خیلی باز اذیت بودم منظور اینکه آدم خیلی خوبه روحیه شو حفظ کنه
من ۳۵ سالم داره تموم میشه خیلی خاستگار اومد نمیگم عالی بودن هیچکس کامل نیست ولی بد نبودن جور نشد و جای دیگه همه ازدواج کردن و خسته شدم از این جور نشدن
تا اینکه یه سید در مشهد گفت سنگینی و دعا روته اون منو سبک کرد ولی باز خواستگار اومد ۷ جلسه حرف زدیم تا تهش رفتیم بهم خورد شاید بخت ما ازدواج کرده باشه واقعا خستم هر کی میاد ۳ ماه حرف میزنم علاقمند میشم یهو جور نمیشه بیخودی😭😞
کدوم شهری
عزیزم من هنوز سنی ندارم که بخوام ازدواج کنم یعنی پدر و مادرم نمیزارن خواستگارانم تعریف از خود نباشه ولی من رشتم پزشکیه و تو محیط بیمارستانم سه تا از خاستگارام دکتر بودن و یکیشون داخل دانشگاه خودمون تدریس میکردن
بقیشونم پسرای دوست پدرم که همه شغل و موقعیت‌های خوبی تهران داشتن
من یکی از دوستام با معرفی من ازدواج کرد و الانم چند ماه دیگه عروسیش و خداروشکر خوشبخته ما بد نمیدونیم دخترای خوب و دم بخت رو به کسی معرفی کنیم برای همین منم به اسی گفتم اگر میخواد و شهرش نزدیکه میتونم معرفی کنمش
لحنتون قشنگ نببود عزیزم روش کار کنین💙
همین ک فکر می‌کنی از من بالا ترین عزیزم یعنی هیچی نیستی
وقتی چیزی در مورد کسی نمیدونی نمیتونی بشینی تز بدی من فلانم بهمانم چون مشخصه نه به اندازه کافی خوشبختی نه خوشحالی نه بی نیاز که بخوای وایسی بگی دغدغه نداری من زمان مجردیمم حالم عالی بود الآنم حالم عالیه چون می‌دونم دارم چیکار میکنم
انتظار داری بیام به طرف بگم آره بدبخت شدی شوهر نداری یعنی دنیا نداری همه چیز شوهره اونو داشته باشی خوشبخت میشی محض اطلاع آدمی ک بلد نباشه تنهایی شاد و خوش باشه تو متاهلی هم نمیتونه
در ضمن شما در موقعیت جایگاه اجتماعی به گرد پای امثال من نمی‌رسی خوش باشی گل با توهمات بالا بودنت
