۸ دی روز بزرگداشت یعقوب لیث صفاری (رادمان پورماهک) نخستین پادشاه ایرانی پس از حمله اعراب بود که تلاش بسیاری برای حفظ هویت ایرانی کرد.
+اگر این بزرگ مرد نبود ما همگی عرب زبان بودیم
زبان ایرانیان ۲۰۰ سال عربی بود
او پس از ۲۰۰ سال ایران را زیر سلطه اعراب بیرون آورد
و زبان عربی را ممنوع اعلام کرد
یعقوب، نماد ایستادگی است؛ قصه‌ای که هر ایرانی باید در قلبش نگه دارد، برای روزهایی که غرور و فرهنگ، نیازمند قهرمانی دیگر است.
✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨
یعقوب لیث صفاری بزرگمردی که بخشی از ماندگاریِ زبانِ پارسی را مدیونِ او هستیم، به زایشِ دوباره عظمتِ ایران عشق می‌ورزید و پس از حمله‌یِ اعراب به ایران، یک بارِ دیگر زبانِ پارسی را در ایران رسمیت بخشید ،
آرامگاهِ وی در روستایِ اسلام‌آبادِ دزفول است. نام اصلی وی رادمان پور ماهک یا به شکل رایج در پارسی میانه، رادمان ماهکان پادشاه ایرانی و بنیان‌گذار صفاریان در سیستان بود.او شهر زرنج را به پایتختی برگزید.بسیاری از پژوهشگران، یعقوب لیث را نخستین شهریار ایرانیِ احیاگر زبان پارسی، پس از فروپاشی ساسانیان می‌دانند. وقتی شاعری بنا بر رسم زمان قصیده‌ای به عربی در مدحش سرود او را ملامت کرد که چرا به زبانی که نمی‌فهمدبرایش شعر سروده است که «چیزی که من اندر نیابم چرا باید گفت». با شنیدن این سخن، محمد بن وصیف که اداره امور دیوان یعقوب را بر عهده داشت، قصیده‌ای به فارسی در مدحش سرودو این قصیده آغاز سرودن شعر درباری به این زبان گردید.او در سال ۲۵۴ قمری فارسی را زبان رسمی اعلام و صحبت کردن به زبانی غیر از فارسی در دربار او ممنوع شد.یعقوب دستور دادکه هیچ کسی حق ندارد در سرزمین تحت تسلطش،به عربی سخن بگوید.