هیچ وقت باهاش خوب نبودم و نبود
اگرم بود خیلی کم بود
وقتی دور و اطرافم نگاه میکنم از آدمای که با مادراشون رفیقن و خوب خیلی افسوس میخورم😢😢
من همیشه حسرت اینودارم چرا اینقدر عذاب وجدان میدادن ادم
احساس گناه میدن همیشه
احساس مسئولیت بی جا
ما هم همینیم
کلا افکار و عقاید خاص اونا باعث میشه
اهمیت نده اسمی مادرت هست
سلام و احوال پرسی و رفت و آمد و تمام
چی میخوای دیگه
چی میشه باهاش خوب بشی اونم پراز حسرت وسختی بوده گناه داره
منم از اول همین بوده
ما هم اصلا با هم خوب نیستیم
با بقیه خواهر برادرات چطوره؟ اون بالای سایت سرچ کن دختران آسیب دیده از مادر تاپیک جامع، بخونش
منم همین طور، همیشه باهاش احساس غریبگی دارم ،تازه من خواهرم ندارم 🥲
ببین به خاطر خودت و آینده خودتم که شده رعایت مادرت رو بکن بهش احترام بذار و سعی کن شرایطی پیش نیاد که باعث دعواتون بشه
به خاطر خودت و موفقیتت هم که شده دل مادرتو به دست بیار
چون چیزی که من دیدم کسانیکه مادرشون ازشون راضی بوده معمولا تو زندگی شانس های خوبی میارن و بالعکس
مامان منم همینطوری بود همیشه باهام بدرفتاری میکرد چندساله ازدواج کردم ازش دورم ماهی یه بار میرم سرمیزنم خیلی باهام مهربون شده ازاون موقع تا حالا هیچ وقت باهم دعوامون نشده..نزدیک بودن زیادو طولانی یه دلیلشه ..خونه پدری از یه جایی به بعد تحملش خیلی سخته
نهایتش اینه که سکوت کن باهاش کل کل نکن
چیزی میگه جوابشو نده حتی اگر ناحق میگه
گاهی میری بیرون براش یه چیز کوچیک بخر بفهمه به فکرشی دوستش داری
از اظهار محبتای کوچیک شروع کن
اگر بهت محبتی می کنه یا بهت چیزی میده هرچقدر کوچیک از فرصت استفاده کن دستشو ببوس
اینجوری دل اونم نرم میشه بیشتر رعایتت رو می کنه
ولی حرفمو جدی بگیر رضایت پدر و مادر توی سرنوشت آدم بسیار بسیار موثره
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز