خیلی مودبانه و صادقانه بگو ،در مسیر نیاز داری سکوت کنی تا مغزت از خستگی کار ارام بگیره ،وگرنه با خود شما هیچ مشکلی ندارم ،امیدوارم درک کنی
و بعدش دیگه عزیزم به تو ربطی نداره ناراحت میشه یا نه ،فکر بد کنه درموردت یا نه،تو به خودت و نیاز روح و روان خودت کار داشته باش ،
وضع من که خیلی بدتر بود. ماشین دارم. همکارم هم مسیره باهام. خودشو می‌رسونه در خونمون با من میاد تا اداره. برگشتن هم میاد پیش ماشین می ایسته. رفتنی از بچه و‌شوهر و مادرشوهر حرف میزنه برگشتن از ارباب رجوع و رییس و ... منم می‌خوام تو ماشین خودم تنها و راحت باشم ولی افسوس. از طرفی دوست داشتم بخاطر کرایه کمکش کنم از طرفی خودم عذاب می‌کشیدم. دوسه بار دیرتر و زودتر رفت و آمد کردم خوشبختانه دیگه باهام نمیاد.
بله عزیزم من هم دقیقا مثل شما هستم به خواسته ایی که حق روح و روان و شماست احترام بگذارید ،و خیلی صادقانه بگید بهش،مهم نیست چه فکری میکنه ،من اوایل یادمه وقتی این نیاز خودمو مطرح میکردم میگفتن افسرده شی و منم خام حالا بیا توضیح بده نه شما اشتباه میکنی،اما حالا یادگرفتم بعد شنیدن این جمله یه لبخند بزنم و به سکوتم برسم 👌👌👌😇😇
