از این دنیا و همه ادماش خستم از سردرگمی ها ندونستنا

از همچی خستم. حصله هیچکیو ندارم از طرفی دوست دارم یه ادمی تو زندگیم باشه بتونم همچی رو بهش بگم در و دل کنم با تموم اخلاقای سمم بازم نزاره بره مثل خودمممم. من برا همه جونمو دادم با همه دردو دل کردم.تو بهترین تفریحات عمرم پشتشون بودم باورتون میشه من یه رفیق داشتم تو شهربازی بودم. داشتم ب سناریوی فیلم اون گوش میدادم هیچکار نکردم سه ماهه قهریم خب. اصلا خبر نمیگیره. از اینکه صدمو برا همه بزارم و قدر ندونن خسته شدم. یکی نگه چته. ادم مودی ای شدم یه لحظه خوب یه لحظه بد تا با یکی گرم میگیرم میگم اگ اینم بزاره بره چی باز بی محلی . همه بهم میگن مودی... این حرف ک ادمای غمگین تر شادترن چقد حقه