ده سال تو کارم سابقه دارم و تقریبا ماهی بیست درآمد مشکل خاصی ندارم جز اینکه کارم متناسب با روحیاتم نیست ، آدم درونگرایی هستم و دلم میخواد توی محیط خیلی خلوت کار کنم ولی محیط کار من اینطور نیست فکر اینکه بیست سال دیگه این شرایط ادامه داره اذیتم میکنه ، از طرفی فکر میکنم اگه انصراف بدم پشیمون میشم چون روزهای سختشو گذروندم ، به نظر شما پشیمون میشم؟
شرایط مالیمون هم معمولیه یعنی اگه برم سرکار زندگی خیلی راحت تری دارم ولی نرم هم لنگ نیستیم در حد نیاز هست همه چی.
اصلا ترک نکن،
اصلا هم درون گری نیستید(بنظر من البته )
نه تحمل کن بعدا پشیمون میشی کار پیدا نمیشه
والا همه که الان شغل باب میلشونو ندارن. درصد بگیم شاید ۵ درصد از مردم در شغل مورد علاقه شون دارن کار میکنن بقیه فقط کار میکنن
اگه سختت نیست واسه مدیریت خونه و همسرو بچه ها ادامه بده کمی روابطت رو با همکارا بیشتر کن صبرت رو زیاد تر کن رو اعصابت کار کن از هر چیزی سریع ناراحت نشی بالاخره تو جامعه هزارجور رفتار و فرهنگ خوب و بد میبینی ادم باید خودش طوری با همه کنار بیاد ک ب خودشم فشار نیاد
میتونی با بیست سال خودتو بازنشسته کنی. یعنی نصفشو رفتی
برو سمتی که آرامش داره. آرامش اولویته به نظر من.
اگر درآمد بیشتر و رفاه برات آرامش میاره، سر همون کار بمون.
اگر روحت آزرده میشه و توی خلوتی خونه راحتتر میگذرونی، بیا بیرون از اون کار.
مشورت کن با یکی که روحیاتتو میشناسه.
مثل همسرت یا خواهرت.
منم دبیرم
اصلا علاقه ای ندارم. فکر اینکه بیست سال دیگه باید تو این کار باشم اذیتم میکنه
ولی میترسم استعفا بدم پشیمون بشم
پولش تاثیری تو زندگیم نداره بیشتر برای حرف دیگران شاغلم
نه انصراف بدی ممکنه افسرده بشی الان تو جامعه ای بخاطر شغلت مجبوری با چند نفر در ارتباط باشی اونجوری سرت تو لاک خودت باشه بدتر میشی..کلی هم فکر و خیاله که به آدم هجوم میاره...بعد از ده سال هم عادت کردی دیگه
منم مثل شمام ۱۰ سال سابقه کار دارم و تصمیم دارم استعفا بدم بنظرم هیچی ارزش اینو نداره آرامش آدم از دست بره ۲۰ سال بعد بیشتر عمر من رفته
عزیزم یا وقتی شغل مورد علاقتو پیدا کردی و مطمین بودی ازش
اون وقت استعفا بده و اینکه اگر بیمه نیستی واسه خودت بیمه رد کن
حقوق ۲۰ تومن واسه خانم ها نمیگم عالیه ها با توجه به گرونی اما خوب با توجه به رنج حقوق خانم ها توی کشور یه عدد خوب و نرمالیه
حیفه بدون دلیل و بدون تبدیل به یه چیز بهتر بنظرم از دستش بدید
اما خوب قطعا روان ادم و علاقه هم خیلی مهمه
اگر دوسش نداری اول یه شغل جایگزین پیدا کن
مستمری، درآمد بالا، وجهه اجتماعی، چشم مردم، هیچچچچ کدوم جای آرامشو الانتو نمیگیره.
تو بگو ماهی ۱۰۰میلیون. اگر شب نتونی چشماتو با خیال راحت ببندی و صبحت قشنگ نباشه، به اندازه بال مگس نمی ارزه.
همسر من درآمدش خیلی خوبه. مغازه داره. اما میگه دیگه خسته شدم. اگر کار نکنم درآمدمون نصف میشه اما آرامش دارم.
بخدا بهش میگم بزن توی یه کار پاره وقت دیگه مغازه نرو. چون داره جوونی و آرامششو از دست میده بخاطر ده سال آینده که معلوم نیست این همه پول به دردش بخوره یا نه.
یه درآمد کم و آرامش بهتر از درامد بالا و اضطرابه.
