دل ﻣﻦ ﻳﻪ روز ﺑﻪ درﻳﺎ زد و رﻓﺖ
ﭘﺸﺖ ﭘﺎ ﺑﻪ رﺳﻢ دﻧﻴﺎ زد و رﻓﺖ
زﻧﺪه ﻫﺎ ﺧﻴﻠﻰ ﺑﺮاش ﻛﻬﻨﻪ ﺑﻮدن
ﺧﻮدﺷﻮ ﺗﻮ ﻣﺮده ﻫﺎ ﺟﺎ زد و رﻓﺖ
ﻫﻮای ﺗﺎزه دﻟﺶ ﻣﻴﺨﻮاﺳﺖ وﻟﻰ
آﺧﺮش ﺗﻮی ﻏﺒﺎرا زد و رﻓﺖ
دﻧﺒﺎل ﻛﻠﻴﺪ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﻰ ﻣﻰ ﮔﺸﺖ
ﺧﻮدﺷﻢ ﻗﻔﻠﻰ رو ﻗﻔﻠﺎ زد و رﻓﺖ
ﻳﻪ دﻓﻌﻪ ﺑﭽﻪ ﺷﺪ و ﺗﻨﮓ ﻏﺮوب
ﺳﻨﮓ ﺗﻮی ﺷﻴﺸه ی ﻓﺮدا زد و رﻓﺖ
ﺣﻴﻮوﻧﻰ ﺗﺎزﮔﻰ آدم ﺷﺪه ﺑﻮد
ﺑﻪ ﺳﺮش ﻫﻮای ﺣﻮا زد و رﻓﺖ
دﻓﺘﺮ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻫﺎ رو ﭘﺎره ﻛﺮد
ﻧﺎﻣه ی ﻓﺮداﻫﺎ رو ﺗﺎ زد و رﻓﺖ
ﺣﻴﻮوﻧﻰ ﺗﺎزﮔﻰ آدم ﺷﺪه ﺑﻮد
ﺑﻪ ﺳﺮش ﻫﻮای ﺣﻮا زد و رﻓﺖ
ﺑﻪ ﺳﺮش ﻫﻮای ﺣﻮا زد و رﻓﺖ........