من یه چیزیو فهمیدم که گاهی خودمون‌چشم و گوشمون بستس و باید به نظر دیگران گوش کنیم اونا‌بهتر میفهمن.
کاربر مادر مهربان که تاپیکش پر بازدیده رو از طرفی هم درک میکنم هم مخالفش هستم
بنظرم هرکدوم از ما یکبار بیشتر زندگی نمیکنیم و لازمه زندگی این هست که هیچ حسرتی در دلمون نمونه و روزی که پیر شدیم حسرت زندگی که میشد داشته باشیم و نتونستیم رو نخوریم
ولی اینها به زمانی برمیگرده که تنها مسئولیت ما خودمون هستیم
گاهی فکر میکنم ازدواج مانع پیشرفت میشه😔 و گاهی اون لذت مادر شدن رو درهیچ مدرکی نمیشه پیدا کرد
بنظرم مادر مثل نخ تسبیحه ، اگر‌نباشه هیچ خانواده ایی نیست.
دوست دارم درین مورد ببینم نظر شما کدومه
