چهارسالم بود اخبار داشت میگفت مهمون داشتیم یادمه همه ناراحت شدن گریه اشون کرفته بود خانوما
منم خیلی گریه کردم بااینکه بچه بودم یادمه خیلی دلم میسوخت براشون
زلزله همینه توشهرهای دیگم زلزله اومدمردمش بیچاره شدن
۸ سالم بود
پای تلویزیون گریه میکردم 🥲
و هر شب براشون دعا میکردم
من ۹ سالم بود و خیلی استرس بم وارد شد شبا از ترس زلزله نمیخابیدم قدم کوتاه موند
۱۲
من سه ماهم بود ، البته بم زندگی نمی کردم ولی عمم با پنج تا پسرش و شوهرش زیر آوار فوت شدن ، یه پسرش که شهر دیگه بود زنده موند
خلاصه که با اینکه اون موقع چیزی نمی‌فهمیدم قلبم درد میگیره از این جریان وقتی ازشون یادمیشه خیلی همه ناراحت میشن
جالبه می‌خواسته بیاد شهرما منو ببینه خیلی ذوق داشته از پشت تلفن قربونت صدقم میرفته
خانما اینا هیچی
باید بشینیم هر شب دعا کنیم که تهران زلزله نیاد
وگرنه تلفاتش میلیونی خواهد بود ...
و همه چیز خراب میشه
16 سالم بود و مث ابر بهاری براشون اشک میریختم
عزیزم زمین لرزه هیچ جای دنیا قابل پیش‌بینی نیس
چندین سال بعد از بم
سونامی و زلزله ی ژاپن که باعث از دست رفتن نیروگاهشون شد رو هیچکس نتونست پیش بینی
درحالی که هم ژاپن پیشرفته اس و هم چند سال گذشته بود
۹سالم بود درکی از زلزله نداشتم ظهر بود یه یه دفعه دیدم کل خونه داره میلرزه از جا کنده میشه ک رد شد رفت چند ساعت بعدش تلوزیون نشون داد زلزله با بم چه کرده و چند روز بعدش صبحی بودم رفتم مدرسه دیدم همه دارن کمک میارن ک بره بم
یادمه صبج بود داشتم صبحانه میخوردم برم مدرسه
۱۰ ساله بودم
لیوان شیر رو بردم بالا دیدم داره کابینت تکون میخوره
مامان دویید تو آشپزخونه
گفت زلزله بود گفتم آره
رفتم مدرسه
همه از زلزله حرف می‌زدند
فکر میکنم پنج شنبه بود
از مدرسه برگشتیم
با اقوام و فامیل رفتیم مرقد امام
شب برگشتیم تو خونه(مامان و بابام نیومده بودند)
دیدم مامانم بغض داره
گفت اینطوری شده
تی وی کپه کپه خاک نشون میداد
و اینکه آوای بار اونجا جمله ی سه روز عزای عمومی رو شنیدم
پس لرزه هاش خیییلی زیاد بود.
جالبه بعد ازدواجم به خاطر تصادفی که داشتیم ۷ روز تو بم موندیم
با هر آژانس و تاکسی حرف میزدیم هیچ کدوم خانواده از دست نداده بودند
و فقط از فامیل هاشون می‌گفتند
و اینکه بازار قدیمی بم کاملا پا برجا بود.
