من اگه یکی در حقم کوتاهی کنه فقط ی مدت باش سردم تا ی کاری کنه برام من باز مثل قبل میشم
ولی خواهرم دیگه عمرا مثل قبل نمی‌شه
مثلاً کسی و دعوت کنیم یا هدیه براش ببریم و اون طرف جبران نکنه
تا خیلی وقت بعد کاری کنه من اون کارشو جبران میکنم و باز باش خوب رفتار میکنم
ولی خواهرم همچنان سرد
دلیلشم اینه ب وقتش نکرده
خیلی دوس دارم مثل خواهرت باشم اما نیستم
از آدمایی که بخاطر یه چیز کوچیک تا آخرش کینه میگیرن متنفرم
مخصوصا اگه همسرت بشه
این رفتار خواهرتون نشانه قوی بودن نیست ایشون خیلی کینه‌ای هستن
شما هم زیادی بخشنده‌ای که ویژگی خیلی خوبیه ولی برای آدم درستش باید خرج بشه
بعضی چیزا واقعا جای بخشش نداره ولی بعضی موضوعات بیهوده رو لازم نیست زیاد روشون تمرکز کنی و ذهنتو درگیر کنی، این مواقع بخشش بهترین کاره
کسی هم که میبخشه و کینه به دل نمیگیره خودش زندگی بهتر و آروم تری داره
من خودم به شخصه برای بخشش افراد به اون شخص فکر نمی‌کنم به حرفا یا کارایی که کرده فکر میکنم و تصمیم میگیرم ببخشم یا نه
فعل رو در نظر بگیر و ببین قابل گذشت هست یا نه
مثلا از نظر من خیانت به هیچ وجه قابل بخشش نیست و تحت هیچ شرایطی نباید بخشیده بشه
ولی یه سری چیزای پیش و پا افتاده اینطور نیست برام، فوکوس بیش از حد روی کارها و رفتارهای بد دیگران فقط باعث از بین رفتن آرامش زندگی خودمون میشه، باعث درگیری ذهنی و آشفتگی روانی و...
کلا کینه خوب نیست و باعث سیاهی قلب میشه
