این سبک رندگی برای شما سخته زود و
پشیمون میشد،
حداقل یه شهر برو امکاناتش بیشتر باشه
من آدمی ام ک زندگیمو از صفر شروع کردم
وتونستم خونه شهرمون بخرم البته با وام
ووام سنگین رو پاس کنیم
من اول زندگیم بخاطر لجبازی مادرم ک بهم جهاز نداد تحمل کردم والان وسیله هایی گرفتم ک از جهاز مادرم هم ک میداد بهتره
من توحاملگی دانشگاه رفتم ۲ترم رو پاس کردم ماه هشتمم بود امتحان میدادم
خب بستگی داره دیگه.
الان من یکساله از مرکز استان خونه بابام اومدم. حتی برای دکتر بردن بچه هام به مشکل خوردم.
اینجا شهر کوچیکه متخصص کودکان ندارد.
هر بار برای دکتر بردن باید یا مرخصی بگیرم یا یک روز تعطیلی رو هدر بدم که بچه هارو ببرم مرکز استان دکتر
عزیرم پشیمونی ؟
منم جایی ک میخوام برم همینه تقریبا البته دکتر داره اما برق وگازش oKنیست قطعی داره
حتی نونوایی ها بخاطر قطعی زیاد نمیپزنمردم خودشون نون میپزن
ولی هواصافه آلوده نیست شلوغ نیست
اونجا من تونستم کارپیدا کنم
اگه بچه دارین به نظرم نرین بچتون تو روستا پیشرفتی نمیکنه البته که نمیدونم بین هوا الوده تهران و زندگی پاک و سالم روستایی کدوم واسه بچتون بهتره،
ب نظرم اول اگ شرایط داری،موقت برو،یعنی خونه نخر،اجاره کن،امتحان کن.شهرکوچیک یکی از بدی هاش اینه ،که همه همدیگرو میشناسن،بعضا تو کار هم فضولی میکنن،اینم بستگی ب آدماش داره باز .ولی امتحان کن اون زندگیو
عزیزم‌من ی خونه ویلایی دارم
ببین همه چیش oK هست فقط قطعی گاز وبرق زیاده واینکه مردم‌گاهی مجبورن با چوب آشپزی کنن .یا کپسول گاز
ومردم باحجاب ترن من مجبورم برم اونجا چادر بپوشم اما تو بانک کارپیدا کردم
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
41 ثانیه پیش
41 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز