اونایی ک دانشگاه شهر دیگه خوندن بیان

والا من ۳ سال خوابگاه بودم هیشوختم به اینجایی ک شما میگی نرسیدم

کیف دنیارو کردم😁 هنوزم دلم تنگ میشه تازشم

اره  بیا اما سختی هم داره 

دیگه زندگی همینه 

مستقلی هم سخته وابسته بودنم سخته اما تهش شیرینه

خوبه که بهت خوش گذشته 

برا من لذت بخش نبود کارایی که همش ذوس داشتم بکنم

مستقلی اره خیلی سخته ولی خداروشکر از این جهت مثل بعضیا به خانواده وابسته نیستم ، یا کلا آدم وابسته ای نیستم 

چن سالته 

خب شرایط و بسنج عزیزم

منظرم از نظر مالی و پول گرفتن و.. بود 

و الا منم اونجوری وابسته نبستم اصلا

برو ولی خیلی سخته

ببین مثلا میتونی شبا تا صبح با نور روشن بخوابی ؟

با سرو صدا خوابت میبره؟؟؟؟

نه یه شب و دو شب ها...

چهااااار سال شش ساااال

خوابگاه‌ها اکثرشون خیلی قدیمی آن...

میتونی طبقه چهار پنج بدون آسانسور باشی و روزی هفت هشت بار پله ها رو بری و بیای ...

میتونی لباسهات رو با دست بشوری ببری پهن کنی چون خبری از ماشین لباسشویی نیست...

میتونی هییییچ حریمی نداشته باشی؟؟؟

حتی یه جایی نباشه بری چند دقه گریه کنی و برگردی بدون اینکه کسی بفهمه؟ ب جز زیر دوش؟ البته همون جام یکی از حموم بغلی میگه عه تویی داری گریه میکنی چرا🤣

میتونی کثیفی و شلخته بودن آدمها رو تحمل کنی؟

میتونی از خیر وسایلت بگذری ؟ 

میتونی آزار و ادیت های هم اتاقی و بقیه رو و تفاوت های فرهنگی و .... رو تو فاصله ی یه متری تحمل کنی؟

برای درس خوندن دیگه کسی مراعات نمیکنه ها... فک کنی چون درس داری یا مریضی یا هر چی بقیه مثل خانواده رعایت میکنن ... یهو دیدی شب امتحان صمیمی ترین دوستت تو اتاق تولد میگیره ...