من انقدر تو زندگیم دارم که نیازی به حسادت ندارم
اولش از رو ترحم باهاش دوست شدم و بهش اعتناد بنفس دادم بزور بردمش پیش مشاور... نگو داره ضربه میزنه
خیلی حرفای بدی بهم زد من فقط باهاش درددل کردم یه زمانی
حبهش گفتم مادرشوهرم دستپختش خوب نبود یه شب
رفته اینستا پیام داده به شوهرم زنت اینو گفته
میدونی
هر آدمی مشکلات و نقض های خودشو داره
اون یک زمانی دوستت بود نباید دربارش بد حرف میزدی
یعنی فقط در حقت بدی کرده ؟
تا حالا هیچ خوبی در حقت نکرده ؟
تو به عنوان رفیق اگر متوجه مشکلش شده بودی با حرفات بهش اعتماد به نفس میدادی یا کمکش میکردی
و روحیه و انگیزه بهش میدادی
نه اینکه بیای پشت سرش اینجوری حرف بزنی
من بردمش پیش مشاور ... اما اون تمام مدت دوستیمون داشت حرفامو حفظ میکرد که بکوبه تو سرم و بفرسته برا شوهرم و مامانم
تو رستوران یه شب گفتم فلانی خوشگله
حتی این حرف و رفته پیام داده تو اینستا به شوهرم زنت فلان تاریخ قبل ازدواجتون چشمش پیش این بود
حالاادم نزدیکان خودشویه وقتایی ناچاره تحمل کنه که هیچ،،ولی خدایی دوست ورفیقواگه خوب نباشه بایه خداحافظی خودتونوراحت کنین،،هرچندخودم توهمین رفاقت دارم چوب میخورم ونمیتونم اززندگیم حذفش کنم
