خیلی ازمامانم دلخورشدم

داداش من به همه چی کارداره یعنی الان بفهمه یه قرونم بهمون قرض دادن واین کمکی شده برا ما که خونه بخریم هزار جورفیلم بازی میکنن زن وشوهر وکلی اوقات تلخی میکنن ....البته ماان بابام زیادی بهشون رو دادن تو فک کن کمک ما نمیکنن که اون ناراحت میشه وای مخم سوت میکشه حرفش یادم میاد

کلا پشیمون شدم کاش نمیگفتم اصلا شوهرمم پرسید چی گفتن گفتم گفتن نداریم بعد یه ساعتم غرزدکه چرا ندارن دارن نمیدن گفتم خوب چیکار کنم به زور که نمیتونم بگیرم اگه حرف مامانمو میگفتم دیگه دیوونه تر میشد کلی غر زد وتر زد به اعصابم من چقدر بدبختم اخه نه از شوهرشانس اوردم نه از خانواده خودم داداش خودم چشم نداره ببینه خواهرش خونه دارشه تازه میگن بچه چند تا بیارین برا چی اخه یکی باشه خوبه 

نه پولی نداره همشو خرج عروسی نوه هاش کرده 

اخه شوهرمم نمیخواست خونه بخره کلی اصرار کردم ودعوا کشیدم اخرسر قبول کردالانم یکی پیداکردیم ولی پول کم داریم خیلی ناراحتم ازطرفی میترسم شوهرم دوباره نظرش عوض شه ولج کنه بگه کلا خونا نمیخرم خیلی بداخلاق ولجبازه 

برادرشوهرم وخواهرشوهرم خرج عروسی وجهیزیه بچه هاشونو از پدرشوهرم کندن اون سری پول دکترم نداشت شوهرمن برداشت برد😑بهش میگم به همونا که پولشو میخورن بگو بیان ببرن دیگه اگه ما بودیم جنگ جهانی درست میشد خودشون میخورن صداشون درنمیاد شوهرمنم که انگار نه انگار فقط بلده از خانواده من انتظار داشته باشه 

خودمم رابطه ام با شوهرم خوب نیس ولی میدونی دلم نمیاد همه تلاشم فقط به خاطر اینده دخترمه 😔

گفتم فردا پس فردا ته دلم نگم میتونستم یه کاری برا این زندگی بکنم ونکردم نگم نرفتم حتی یه قرض از خانواده ام بخوام.....دیگه کاری از دست من برنمیاد

آره گفتم فقط به فکر ناراحتی پسرتونین مگه میخواین همینجوری مفت بدین ودیگه نگیرین ازمون؟ بعدشم دخترمو برداشتم برگشتیم خونه اونم گفت خوبه توام حالا خوبه شوهرخوبی نداری ....خوب شوهرم خوب یا بد فعلا که داریم زندگی میکنیم باهم تو یه خونه ومن بیشتر تلاشم به خاطر آینده دخترمه همه اینا بعد ما میمونه برا دخترمون دیگه ...همش استرس میگیرم که نکنه نتونیم خونه دارشیم ومستاجر بمونیم خونه داشته باشیم حداقل میدونم بعد ما دخترم یه پشتوانه ی کوچیکی داره ....شوهرم خیلی بی مسئولیت وبی درکه به زور راضیش کردم