سلام.
عمه من شهری نزدیک تهران زندگی میکنه،من خیلی دوسش دارم هرموقع بشه میرم بهش سر میزنم،براش کادو و....میگیرم از تهران، میبرم.
خودش خیلی دلسوزه،خیلی مهربونه،مثل یک دوست خوب میمونه ولی بچه هاش برعکس عمه من ،آدم‌های سرد و بی عاطفه ای هستن.
هر دفعه میرم خونه ش ،پشیمون میشم که چرا رفتم...
دفعه آخری دخترش یک سلام علیکی کرد رفت توی اتاقش،دراز کشیده بود ..چند ساعتی که گذشت ،صداش زدم گفتم بیا بیرون دیگه.گفت کمبود دراز کشیدن دارم..
بعدشم تلفنی هماهنگ کرد باخواهرش،رفت خونه خواهرش .من پنجشنبه عصر رفتم که جمعه صبح برگردم.تا وقتی من بودم هنوز برنگشته بود..خیلی احساس بدی داشتم ازش
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
53 ثانیه پیش
54 ثانیه پیش
54 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز