رفته بودیم یه جایی که برای نشستن جا کم داشت بعد معلم هی می‌گفت برو عقب برو عقب

رفته بودیم یه جایی برای نشستن خیلی کم جا داشت معلم دو بار رد شد بهم گفت برو عقب گفتم خب چجوری برم وقتی جا نیست راست میگفتم خب اصلا پشتم پر بود جا نبود اصلا

یا می‌گفت دو زانو بشینید من کمرم درد میگیره وقتی اونجوری می‌شینم اونم نباید توقع می‌داشت وقتی توی یه جمع ۷۰ نفره من هم جز اون تقریبا ده نفری باشم که دو زانو نشستم

نمی‌خواستم درد کمر داشته باشم ترجیح دادم جوابشو بدم 

بدیش اینه که فقط معلم نیست مامان دوست مامانم هست 

چجوری رفتار کنم باهاش

خانمه یکم کم داره همه همینو میگن کلا حالش خوش نیست انگار