بخدا من انقد دلم برا خواهرش توو این مدت ازدواجم سوخت ب همسرم همش میگفتم بش برس براش لبو می پختم میبردم و ... میگفتم شهر غریبم بذار دوست باشیم اونم مادر پدر نداره اما منو ب چشم دشمنش همیشع دید همه جا آبرومو برد ک زندگیش ب هم میخورد من باعث شدم زنع زندگی بشع
تا خداوند کس و کار بنده هاش هستش،دلسوزی بیجا اصلا درست نیستش.اونم خدایی داشته و همسرش بوده نیاز نبوده دلسوزی کنی که خودتو مبتلا کنی.در حد توانت برای رضای خداوند میتونی به بنده هاش خوبی کن.فراتر از توانت و برای منافع خودت به اسم دلسوزی به کسی نزدیک نشو که خودت اذیت میشی گلم
توی خیال پردازی های خودم یکی از داستانایی که چند روزه باهاش درگیرم همین سقطه
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز