قبرس خوبه برای مهاجرت یا ترکیه

برق خیلی گرونه آب که ارزون  بود گاز هم معمولی بود قیمتش یعنی با درآمدهای اونجا میخوند اما خوب واقعا قبض برق بالا بود 

نمیگم اونجا بد بود مهاجرت خیلی هم خوبه اما سن داره پ برعکس حرف بقیه که میگن تگر پول داشته باشی مهاجرت سخت نیست اتفاقا اشتباهه هر چی از نظر مالی ضعیفتر باشیمهاجرت راحت‌تر و پیشرفتت سریعتر هست 

یکی مثل شوهر من همه جور رفاه تو ایران داشت ماشین خارجی با بنزین تقریبا مجانی سوار میشه کارش اینجا مدیریتی هست نمیتونست تو سرمای اروپا با اتوبوس رفتن رو تحمل کنه اما اون کارمندی که هر روز با مترو میره سرکار براش اونجا با اتوبوس رفتن سخت نیست شوهر من همیشه بین بیست تا پنجاه نفر براش کار میکردن نمیتونست بپذیره برلی یکنفر دیگه کار بکنه اونم با هم شرایطی به عنوان یک مهاجر تازه وارد همکلاسی داشتم وقتی از بدی آب و هوای لندن مینالیدیم میگفت شما از تهران اومدین اینحا رو خوشتون نیومده من از اهواز اومدم آلودگی وحشتناک هوا داریم آب گرفتگی معابر داریم اینجا برامون عالیه 

میدونی به شرایط تو ایرانت هم خیلی بستگی داره 

مهاجرت پوست میکنه اما بعدش عالیه باید تحمل بکنی برای چند سال سختی طاقت فرسا

چند ساله هستی ؟

ببین اگر زیر ۳۵ سال داری ؟اگر تو ایران زندگی خوبی هنوز نساختی برو 

اگر زیر سی سال باشی مهاجرت برات عالیه 

بله هم اجازه کار داشت هم میتونستیم ماشین و ملک بخریم 

گواهینامه مون هم بین المللی بود اما مشکل این بود که  فرمون ماشینها تو انگلیس سمت راست هست بعدبرای ما خیلی سخته رانندگی دیگه هر کی بهمون رسید گفت فعلا ماشین نخرین چون میرین تو باقالی اونجا هم اصلا جریمه ها شوخی بردار نیست یکهو سیصد پوند بعلاوه سه امتیاز منفی بهت میدن که برای هر امتیاز منفی باید کلاس بری 

بهمون گفتن اول چند جلسه برین مربی بگیرین تمرین کنید بعد ماشین بخرین دوستم ماشین خرید تا پارکینگ خونه اش با سلام و صلوات آورد جرات نکرد دیگه ماشین رو دربیاره 

بعد هم هزینه ماشین خیلی بالاست ارزون‌ترین بیمه که برای ما تازه واردین هم نبود ۱۴۰ پوند ماهانه بود به جز هزینه بنزین و پول پارکینگ برای همین منصرف شدیم از خرید ماشین 

مالیات چون کار نمیکردیم مالیات بر حقوق نمیدیدیم اما برای خرید هر چیزی و اجاره خونه و همه چیر مالیات میدادیم 

در کل گفتم در مهاجرت چند سال اول واقعا پوستت کنده میشه تا همه شرایط زو دزست کنی مثلا مجدد بری گواهینامه بگیری اونجا کردیتت بالا بره هم خونه با قیمت مناسبتری پیدا میکنی هم هزینه ماشین برات پایینتر میاد 

رزومه کاریت بالا میره شغلهای بهتر با درآمد بالاتر پیدا میکنی راه و چاه کم کردن هزینه هاتو پیدا میکنی 

دیگ‌های شکل شهروند درجه دو درمیای 

اما باید اون چند سال رو طاقت بیاری 

مهاجرت برای ادمهای ضعیف نیست

از ایران به اندازه یکسال زندگی و شهریه با خودم برده بودم هزینه زندگیم بالا نبود زندگی دانشجویی داشتم هزینه اش مناسب بود برام شوهرم که اونجا بود اجاره خونم زیاد بود وقتی رفت خونه رو پس دادم رفتم یک اتاق گرفتم دیگه به هزینه قبض آب و برق و گاز و کانسیل تکس کاری نداشتم یک کارت اویستر برای مترو و اتوبوس داشتم حدود ۱۰۰-۱۵۰ پوند هزینه رفت و آمدم میشد خرج خورد و خوراکم هم حدود صد پوند در بهترین حالت خورد و خوراکم بود همیشه هم در حال خرید و خوردن بهترینها بودم 

تفریح هم جای گرون نمیرفتم میرفتم پاساژ گردی که بک قهوه و کیک هم تو کافه میخوردم 

با موزه ها رو میرفتم یا شهرهای دیگه میرفتم با اتوبوس میرفتم برمیگشتم

من از ترکیه برای زندگی خوشم نمیاد اما از بچه ها هستن که راضین 

در کل من میکم آدم اگر میخواد مهاجرت کنه یکدفعه ای بره جای درست و درمون 

مهاجرت به ترکیه و زندگی بین ترک‌ها از مهاجرت به اروپا سختتره 

تو انگلیس حداقل من نژادپرستی به صورت واضح ندیدم

هر وقت این پیج ها رو دیدی کامنتهای پایینش رو بخون و نظرات اونهایی که اونجا زندگی میکنند نه اوناییکه تو ایران نشستن و از کشورهای اروپایی یا کانادا بهشت برای خودشون ساختن به فیلمهای بلاگرها هم با کلی افکت و فیل تر توجه نکن از یک منطقه شیک شهر با افکت فیلم میزارن دهنت آب میافته 

در کل من با مهاجرت موافق هستم اما با چشم باز و آگاهانه 

همه چیز رو بدونی بعد حرکت کتی از اونجا بهشت نسازی بری بعد بری تو ذوقت بخوره 

اگر میخوای اسم یکی از آژانس‌های معروف تهران رو‌بهت بدم که با  ادمهای معروف و پولدار کار میکنه بری سوال کنی بهت بگن چقدر مهاجرت معکوس داریم افرادی که وقتی برمیگردن میکن فکر نمیکردیم این شکلی باشه 

من آگاهانه رفتم تو ذوقم نخورد شوهرم دقیقا بت یک تصور و رویا رفت برگشت گفت فکر نمیکردم اینجوری باشه 

تازه ما تا قبل مهاجرت هر سال سفر اروپا داشتیم شوهرم فکر کرد مهاجرت هم مثل مسافرت میمونه 

فقط یکروز رفت دنبال کار گشت آنقدر تو ذوقش خورد گفت من نمیرم سرکار از ایران میارم بخوریم من رفتم تو یک سوپرمارکت صندوقدار شدم عصبانی بود گفتم ببین واقعیت زندگی اینجا رو بپذیر از اول بهت گفته بودم زندگی اینجا چجوریه من راضیم 

آخرم به بهانه برگشت ایران دیگه هم حاضر نشد برگرده 

ببین بستگی به مهارت و تخصصتون داره 

مثلا شوهر من هیچ مهارت و تخصصی نداره اینجا بازاری و بیزینس میکنه خیلی هم تو  شرایط مارکت ایران آدم زرنگی هست زیر و بم کار تو ایران رو‌بلده از ا‌وناییکه تو تورم هم سود میکنه اما تو انگلیس کاری ازش برنیومد مارکت اونجا رو نمیشناخت هر چی اومد مغازه بزنه رستوران بزنه دید اصلا نه از قوانین سردرمیاره نه از سبک بازار اونجا همه هم هشدار دادن که اینکار رو نکن یکهو با یک اشتباه نصف سرمایه ات به باد میره خوب تخصصی  هم نداشت بره برای کسی کار کنه فقط باید کار جنرال انجام میداد یعنی کارگری یا در بهترین حالت کشیر بشه اونم عمرا زیربار نمیرفت 

اما من بعد از اتمام درسم کار مناسب پیدا میکردم اونجا چون مدرک خودشونو داشتم 

اما همکلاسیم که با خودم از ایران اومد خودش مهندس صنایع تو پتروشیمی بوشهر بود شوهرش هم مهندس برق پتروشیمی بود هر دو کلی موقعیت عالی تو ایران داشتن بهارین خونه و زندگی درآمد عالی هر سال سفر اروپایی داشتن سابقه کار حدود بیست سال داشتن نزدیک بازنشستگی‌شون بود بعد که اومدن لندن شوهرش زیربار کار جنرال نرفت اما چون مهندس برق بود یک شرکت به طور آزمایشی میگه بیا یکماه وایسا کار کن اگر خوب بودی بعد از یکماه قرارداد میبندیم آنقدر تخصصش بالا بود که هفته اول با حقوق بالای متوسط قرارداد میبندن یعنی حقوق کسی که سالها تو انگلیس رزومه داره با وجود اینکه مدرکش از ایران بود سابقه کار انگلیسی هم نداشت اما مهارتش بالا بود 

دوستم هم تو شش ماه اول میره تو یک کافه کار میکنه یعنی میز دستمال میکشید و سرویس میداد بعد تو شرکت استخدام میشه  بعد هم بالافاصله بعد از گرفتن مدرک ارتقا شغلی و حقوقی میگیره تو دو‌سال به اینجا رسیدن قطعا بعد از دو سال دیگه کاملا موقعیت خوب و عالی به دست میارن  تا پنج سال دیگه هم خونه میخرن همین دوستم ماه اول که رسیده بودن لندن تو خیابون جوری از سر بدبختی گریه میکرد میگفت چه غلطی کردم اومدم اینجا بهترین زندگی رو داشتم با دست خودم خراب کردم اما الان خیلی راضی هست تو مسیر پیشرفت افتاده سختی هاش تموم نشده اما چشم انداز روشنی جلو روشون هست اون اول فقط تاریکی میدیدن انگار افتادن تو قعر دره یعنی فقط و فقط به شرایط خودتون بستگی داره اگر مهارتی دارین یا میتونید کسب کنید حرکت کنید مثل ارایشگری یا کارهای فنی