چرا دیدگاه من برعکسه

همیشه میگن فرار مغزها مهاجرت پزشک ها ... بعد میگن شرایط بده اونا هم میرن انگار اونا هیچ تقصیر یا حتی نقشی ندارن من میگم اونا با امکانات همین کشور پزشک و مهندس شدن خوب و بد هرچی که بوده با همون رتبهٔ برتر شدن اون وقت مثل یک درخت هستن که وقتی میخواد میوه بده این میوه رو میبرن میدن به کشورهای خارجی اون هم از خدا خواسته ! در حالی که باید عشق خدمت به وطن و مردم خودشون رو داشته باشن باید کشور خودشون رو با همه جاده های خاکی و اب لوله کشی نشده و کمبودهای دیگه رو سرشون بزارن و خاک این کشور رو توتیا ببینن ؛ شما فکر کنین همین اتفاق در ابعاد کوچیک تر بیفته مثلا بین دو تا خانواده ؛ یه خانواده دختر یا پسرش رو با هزار سختی بزرگ میکنه و اون دکتر میشه ؛ بعد وقتی ازدواج کرد میره با خانوادهٔ همسر (که اینجا اجنبی هستن!) و با خانوادهٔ خودش قطع ارتباط میکنه... ما در این موقعیت میگیم اون فرد نمک به حروم بوده نمیگیم؟